Η γενιά του Ιησού

«Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού, υιού Δαβίδ, υιού Αβραάμ· Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δε νησε τον Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού………Ελιούδ δε εγέννησε τον Ελεάζαρ, Ελεάζαρ δε εγέννησε τον Ματθάν, Ματθάν δε εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ τον άνδρα Μαρίας, εξ ής εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός».







Ανάμεσα στα βιβλία των ανθρώπων υπάρχει κι ένα βιβλίο άλλο, διαφορετικό, ζωντανό, που κινείται και μεγαλώνει, και είναι γραμμένο με χιλιάδες ονόματα και άλλες τόσες χιλιάδες γεννήσεις που αυξάνονται μέρα την μέρα—το βιβλίο της γενιάς του Ιησού







Στα βιβλία των ανθρώπων όταν καταχωρούνται ονόματα ανθρώπων, τότε ομαδοποιούνται οι άνθρωποι με βάση κάποια κοινή τους ιδιότητα: τότε εκεί οι άνθρωποι είναι μαύροι, είναι Άγγλοι, είναι κομμουνιστές, είναι πλούσιοι, ευφυείς, πιστοί, είναι φιλάνθρωποι ακτιβιστές, κτλ



τότε όλες αυτές οι κοινές ιδιότητες ενώ ενώνουν τους ανθρώπους κάνουν όμως και κάτι άλλο: επειδή οι ιδιότητες είναι πάντα μετρήσιμες γι’αυτό και όταν οι άνθρωποι επιτρέψουνε να προσδιοριστούν και οι ίδιοι από τις ιδιότητες τους αυτές , όταν πάρουν από αυτές την ταυτότητα τους, τότε γίνονται και οι ίδιοι μεγέθη μετρήσιμα.. και όταν οι άνθρωποι γίνουν μεγέθη που μπορούν να μετρηθούν τότε γίνονται και μεγέθη που μπορούν να ελεγχθούν—τότε μπορούν εύκολα να γίνουν υποχείρια μιας οποιασδήποτε εξουσίας- οικονομικής, πνευματικής- που ξέρει να μετράει











το βιβλίο της γενιάς του Ιησού είναι γραμμένο διαφορετικά.. το βιβλίο αυτό είναι τρομερά δυσανάγνωστο σε κάθε τέτοια εξουσία γιατί αυτοί που είναι γραμμένοι εκεί μέσα ενώ συστήνουνε κι αυτοί σαν τους προηγούμενους ομάδα, ωστόσο η ενότητα τους δεν οφείλεται σε κάποια κοινή τους ιδιότητα που μπορεί να μετρηθεί ..



οι άνθρωποι σ’αυτό το βιβλίο δεν μπορούν να ταξινομηθούν γιατί δεν ενώνονται ομοιόμορφα σε ίδιες αρχές, αλλά συναναστρέφονται ένα ζωντανό πρόσωπο..



στο βιβλίο αυτό,οι άνθρωποι είναι ενωμένοι επειδή συναναστρέφονται με διαφορετικό τρόπο αυτό το ίδιο πρόσωπο, τον Χριστό.. κι αυτό το ίδιο πρόσωπο-ο Χριστός- τους ενώνει μέσα στο σώμα και το αίμα του τον καθένα με διαφορετικό τρόπο ,με αγάπη ξεχωριστή… αγαπάει αλλιώς τον Παύλο αλλιώς την Μαρία αλλιώς τον Ερρίκο… αλλιώς, όχι πιο λίγο



οι άνθρωποι στο βιβλίο αυτό συστήνουν κοινότητα χωρίς να επικυρώνουν μία ταυτότητα, χωρίς να υποτάσσονται κάτω από μια αναπαριστάμενη-επαναλαμβανομένη προϋπόθεση συμμετοχής



οι άνθρωποι αυτοί γίνονται εκεί μέσα η γενιά του Ιησού με έναν τρόπο που πάντα είναι διαφορετικός:γεννώντας άλλους…μέσα από αλλεπάλληλες και διαδοχικές γεννήσεις Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ αλλά και αργότερα, Πέτρος γέννησε τον Λεωνίδα, πάντα καταλήγουνε στο, ‘Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ τον άνδρα Μαρίας, εξ ής εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός’ σ’εκείνη την μοναδική ευκαιρία της γενιάς των ανθρώπων που λέγεται Χριστός..



οι άνθρωποι της γενιάς του Ιησού πάντοτε κάποιον κουβαλούνε μέσα τους που στο τέλος καταλήγει νάναι ο Χριστός



















Συναξάριον-ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ-Τύχη αγαθή έδοξε τη Ακαδημία Αθηνών—Κωνσταντίνον Κ[προτιμάται η ανωνυμία του ως συνεργός εγγραφής στο βιβλίο της γενιάς του Ιησού] μαθητήν του νυκτερινού σχολείου απόρων και εργαζομένων παίδων εν θεσσαλονίκη-βραβεύεσαι αρετής και αυτοθυσίας ένεκεν-ότι μη φεισθείς της ιδίας αυτού ψυχής διέσωσε από βεβαίου πνιγμού εν ώρα χειμώνος τρόφιμον του γηροκομείου Θεσσαλονίκης- Αθήναι 1964







--Τι δεν πουλιότανε-







Ήτανε κάποτε στην Θεσσαλονίκη, πριν από σαράντα περίπου χρόνια ένα κρύο βράδι παραμονές Χριστουγέννων δίπλα στο λευκό πύργο δεκαοχτάχρονος βούτηξε στα κρύα νερά να αγκαλιάσει το άσπρο φόρεμα που φούσκωνε στο νερό να σώσει εκείνη την κυρία που κινδύνευε



Δεκαοχτάχρονος τότε ζούσε στις λαμαρινένιες προσφυγικές παράγκες της Θεσσαλονίκης



Τώρα εξηντάχρονος ζει πάλι σε παράγκα της Αθήνας με αναπηρική σύνταξη των 300€ γιατί ποτέ δεν δέχθηκε από την κυρία που τότε πνιγότανε, την ανοιχτή επιταγή με το ποσό που θα συμπλήρωνε ο ίδιος



Όσες φορές κι αν επέμεινε εκείνη η κυρία η απάντηση που έπαιρνε ήταν από αυτόν δάκρυα άρνησης της επιταγής γιατί αυτό που του ζητούσε δεν πουλιότανε, ούτε και μπορούσε ποτέ και με τίποτε να αγοραστεί



Γιατί αυτό που ζητούσε η κυρία να αγοράσει ήταν ο εαυτός της που κατοικούσε πια μέσα σ’αυτόν τον μαθητή του νυκτερινού, και για να γίνει πώληση έπρεπε να γίνει αποβολή-έκτρωση



Να σκοτωθεί το έμβρυο Χριστός τώρα μέσα σ’αυτόν τον Κώστα Κ











Όταν κάποιος τώρα στα εξήντα τον ρώτησε αν συναντάει τους ανθρώπους αυτός απάντησε: την ψυχή τους, δύσκολα



Κι όταν τον ρώτησε μετά αν είναι ευτυχισμένος, εκείνος είπε: ναι, γιατί βρήκα το κλειδί του σύμπαντος-αγαπάω- ευτυχώς βρήκα εσάς-ο θεός μου έστειλε εσάς





p.Silouanos

.