tag:blogger.com,1999:blog-25936085382629133322024-02-18T21:02:13.699-08:00Αναζητώντας την αλήθειαΖωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.comBlogger226125tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-58288068318287065112018-10-31T12:48:00.002-07:002018-10-31T12:48:24.346-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="caret-color: rgb(29, 33, 41); color: #1d2129; font-family: system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, ".SFNSText-Regular", sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px;">
Καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτῇ καὶ εἶπεν αὐτῇ· μὴ κλαῖε·<br />[Κατά Λουκάν ζ΄ 11 – 16]</div>
<div style="caret-color: rgb(29, 33, 41); color: #1d2129; font-family: system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, ".SFNSText-Regular", sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ΞΕΝΑ ΔΑΚΡΥΑ--------------Κυριακή της ανάστασης του γιου της χήρας στη Ναΐν</div>
<div class="text_exposed_show" style="caret-color: rgb(29, 33, 41); color: #1d2129; display: inline; font-family: system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, ".SFNSText-Regular", sans-serif; font-size: 14px;">
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px;">
Δάκρυα στα μάγουλα της γυναίκας της Ναΐν μπροστά στο φέρετρο του γυιού της μέχρι που ο Κύριος ακούμπησε το νεκρό σώμα και αυτό γέμισε πάλι ζωή<br />Δάκρυα και μετά στο σπίτι του αρχισυνάγωγου.. όλοι κλαίγανε την νεκρή κόρη κι ο Κύριος τους είπε ότι αυτή κοιμότανε και πως σε λίγο Αυτός θα την ξυπνούσε..<br />και πιο μετά, των βαΐων, δάκρυα όταν ο Κύριος αντίκρυσε την Ιερουσαλήμ και έκλαψε γι’ αυτήν και δάκρυα πολλά ακόμη πιο μετά στον δρόμο για τον σταυρό όταν κλαίγανε άλλοι γι’Αυτον κι Αυτός τους είπε καλύτερα να κλαίγανε για τους ίδιους και τα παιδιά τους γιατί εκεί τώρα σκοτωνόταν η ζωή σε σχήμα σταυρού..<br />πάντοτε όταν έτρεχαν τα μάτια των ανθρώπων και καιγόταν τα μάγουλα τους με δάκρυα για άλλους , βρεχόταν κι ο Θεός κι έπιανε το σήμα τους να κατέβει κοντά τους………κι όσο πιο βρεγμένο τόσο πιο δυνατό ήτανε πάντοτε αυτό το σήμα των ανθρώπων…κι ούτε και πληροφόρηση ανθρώπινη χρειαζόταν πάντοτε για να ξεκινήσει το σήμα αυτό αφού η δυστυχία των άλλων αόρατη σαν πόνος αναίτιος τρυπάει το στήθος αυτών που εύχονται…τότε ονόματα ανθρώπων ονόματα τόπων ‘’αναίτια’’ κολλούν στην προσευχή και τότε γίνεται εκεί λυγμός δυνατός γιατί είναι ο Κύριος που γνωρίζει τότε τι και σε ποιόν συμβαίνει και δανείζει τα δικά Του δάκρυα στον ευχέτη που συντονίζεται στην ατμόσφαιρα του Κυρίου…<br />Ξένα δάκρυα αόρατα αόρατων ανθρώπων δανείζονται τότε σαυτούς που υποφέρουνε κάνοντας την θαυμαστή δύναμη του Κυρίου ορατή…<br />Ένας καρδιακός σπασμός του Σιλουανού σταμάτησε κάποτε τεράστιο κορμό που σε δευτερόλεπτα θα καταπλάκωνε έναν άγνωστο περαστικό εκεί στο Όρος και αλλού σε άλλο τόπο μια Θαυμαστή επίσκεψη δέχτηκε μια γυναίκα από τον κεκοιμημένο σύζυγο που της παραπονέθηκε να αφήσει τα μελαγχολικά δάκρυα της αυτολύπησης και να ξαναπιάσει τα άλλα δάκρυα- των προσευχών και της παρουσίας του Κυρίου- που τον βοηθούνε πολύ εκεί που βρίσκεται και που γεμίζουν και την ίδια με ζωή ανίκητη..[αληθινό βιογραφικό] </div>
<div style="font-family: inherit; margin-bottom: 6px;">
P. SILOUANOS</div>
</div>
</div>
zoehttp://www.blogger.com/profile/12337058557827484021noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-60004435454017975552018-10-31T12:47:00.000-07:002018-10-31T12:49:53.927-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_5pbx userContent _3576" data-ad-preview="message" data-ft="{"tn":"K"}" id="js_ajy" style="caret-color: rgb(29, 33, 41); color: #1d2129; font-family: system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, ".SFNSText-Regular", sans-serif; font-size: 14px; line-height: 1.38; margin-top: 6px;">
<div style="display: inline; font-family: inherit;">
μορτί 40<br />
Αμορτί 40 κληρώθηκε τότε στο έθνος το ελληνικό κι είπε τότε η Παναγία να πάει με τους τυχερούς να γίνει κι αυτή Ελληνίδα κι άνοιξε τότε τα χέρια της σκεπή πάνω σ’αυτούς τους χαμηλοκώληδες με τις μεγάλες μύτες που ματώνανε πάνω στα σύνορα που τώρα καταπατούνται ευχαρίστως από τους δικούς τους απογόνους στο όνομα μιας βολεμένης ειρήνης-όχι εκείνης του σταυρού-αλλά εκείνης της αντιρατσιστικής ειρήνης που δεν της χρειάζεται καμμιά πατρίδα για να της δοθείς αληθινά…μόνο στον εαυτό σου να δίνεσαι τώρα για να δουλεύει το καινούριο παγκόσμιο μαγαζί των πολλαπλών επιλογών<br />
Ανοίγει τα χέρια της σκεπή τώρα ξανά η Παναγία βλέποντας τα τέκνα της πιο γυμνά από ποτέ κι ας έχουν αυτά περισσότερα ρούχα τώρα…. Όλο και κάποιο αμορτί μπορεί να σκάσει μύτη!</div>
</div>
<div class="_3x-2" data-ft="{"tn":"H"}" style="caret-color: rgb(29, 33, 41); color: #1d2129; font-family: system-ui, -apple-system, BlinkMacSystemFont, ".SFNSText-Regular", sans-serif; font-size: 12px;">
<div data-ft="{"tn":"H"}" style="font-family: inherit;">
<div class="mtm" style="font-family: inherit; margin-top: 10px;">
<div style="font-family: inherit; position: relative;">
<div class="_5cq3 _1ktf" data-ft="{"tn":"E"}" style="font-family: inherit; margin-left: -12px; position: relative;">
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215764688582561&set=a.1182917105460&type=3&eid=ARBxcQE-mN0193Kw1xs9ufrXcGg6nxlHioDiHa6fjQ7q2Swy15vdZK5qRp7b_g1sXtFDtRK6wdDY5IlK&size=605%2C439&source=13&player_origin=unknown" class="_4-eo _2t9n" data-ploi="https://scontent.fath6-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/44943289_10215764688622562_3561487092020150272_n.jpg?_nc_cat=108&_nc_ht=scontent.fath6-1.fna&oh=3ff27416bb0833f887a76fbc2c76c06f&oe=5C488423" data-render-location="homepage_stream" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215764688582561&set=a.1182917105460&type=3&eid=ARBxcQE-mN0193Kw1xs9ufrXcGg6nxlHioDiHa6fjQ7q2Swy15vdZK5qRp7b_g1sXtFDtRK6wdDY5IlK" rel="theater" style="box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0470588) 0px 1px 1px; color: #365899; cursor: pointer; display: block; font-family: inherit; position: relative; text-decoration: none; width: 496px;"></a><br />
<div class="uiScaledImageContainer _4-ep" id="u_ps_fetchstream_49_4_9" style="font-family: inherit; height: 359px; overflow: hidden; position: relative; width: 496px;">
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215764688582561&set=a.1182917105460&type=3&eid=ARBxcQE-mN0193Kw1xs9ufrXcGg6nxlHioDiHa6fjQ7q2Swy15vdZK5qRp7b_g1sXtFDtRK6wdDY5IlK&size=605%2C439&source=13&player_origin=unknown" class="_4-eo _2t9n" data-ploi="https://scontent.fath6-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/44943289_10215764688622562_3561487092020150272_n.jpg?_nc_cat=108&_nc_ht=scontent.fath6-1.fna&oh=3ff27416bb0833f887a76fbc2c76c06f&oe=5C488423" data-render-location="homepage_stream" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215764688582561&set=a.1182917105460&type=3&eid=ARBxcQE-mN0193Kw1xs9ufrXcGg6nxlHioDiHa6fjQ7q2Swy15vdZK5qRp7b_g1sXtFDtRK6wdDY5IlK" rel="theater" style="box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0470588) 0px 1px 1px; color: #365899; cursor: pointer; display: block; font-family: inherit; position: relative; text-decoration: none; width: 496px;"><img alt="Δεν διατίθεται αυτόματο εναλλακτικό κείμενο." class="scaledImageFitWidth img" height="360" src="https://scontent.fath6-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-0/p526x296/44943289_10215764688622562_3561487092020150272_n.jpg?_nc_cat=108&_nc_ht=scontent.fath6-1.fna&oh=ceb0e76be4628586b578894c02cc574c&oe=5C43DBCC" style="border: 0px; height: auto; position: relative; width: 496px;" width="496" />P. SWILOUANOS</a><a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215764688582561&set=a.1182917105460&type=3&eid=ARBxcQE-mN0193Kw1xs9ufrXcGg6nxlHioDiHa6fjQ7q2Swy15vdZK5qRp7b_g1sXtFDtRK6wdDY5IlK&size=605%2C439&source=13&player_origin=unknown" class="_4-eo _2t9n" data-ploi="https://scontent.fath6-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/44943289_10215764688622562_3561487092020150272_n.jpg?_nc_cat=108&_nc_ht=scontent.fath6-1.fna&oh=3ff27416bb0833f887a76fbc2c76c06f&oe=5C488423" data-render-location="homepage_stream" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215764688582561&set=a.1182917105460&type=3&eid=ARBxcQE-mN0193Kw1xs9ufrXcGg6nxlHioDiHa6fjQ7q2Swy15vdZK5qRp7b_g1sXtFDtRK6wdDY5IlK" rel="theater" style="box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0470588) 0px 1px 1px; color: #365899; cursor: pointer; display: block; font-family: inherit; position: relative; text-decoration: none; width: 496px;"><br /></a></div>
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215764688582561&set=a.1182917105460&type=3&eid=ARBxcQE-mN0193Kw1xs9ufrXcGg6nxlHioDiHa6fjQ7q2Swy15vdZK5qRp7b_g1sXtFDtRK6wdDY5IlK&size=605%2C439&source=13&player_origin=unknown" class="_4-eo _2t9n" data-ploi="https://scontent.fath6-1.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/44943289_10215764688622562_3561487092020150272_n.jpg?_nc_cat=108&_nc_ht=scontent.fath6-1.fna&oh=3ff27416bb0833f887a76fbc2c76c06f&oe=5C488423" data-render-location="homepage_stream" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10215764688582561&set=a.1182917105460&type=3&eid=ARBxcQE-mN0193Kw1xs9ufrXcGg6nxlHioDiHa6fjQ7q2Swy15vdZK5qRp7b_g1sXtFDtRK6wdDY5IlK" rel="theater" style="box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0470588) 0px 1px 1px; color: #365899; cursor: pointer; display: block; font-family: inherit; position: relative; text-decoration: none; width: 496px;">
</a></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
zoehttp://www.blogger.com/profile/12337058557827484021noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-7482145774315321222016-07-03T06:43:00.000-07:002016-07-03T07:00:22.358-07:00Πατέρες σε τιμή ευκαιρίας-----------Κυριακή των αγίων Πατέρων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; line-height: normal;">
</div>
<div class="_3x-2" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: #1d2129; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 12px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; orphans: auto; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: auto; word-spacing: 0px;">
<div data-ft="{"tn":"H"}">
<div class="mtm" style="margin-top: 10px;">
<div class="_5cq3" data-ft="{"tn":"E"}" style="position: relative;">
<a ajaxify="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10208508796709799&set=a.1182917105460.28328.1604199997&type=3&size=347%2C500&player_origin=story_view" class="_4-eo" data-render-location="permalink" data-testid="theater_link" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10208508796709799&set=a.1182917105460.28328.1604199997&type=3" rel="theater" style="box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0470588) 0px 1px 1px; color: #365899; cursor: pointer; display: block; position: relative; text-decoration: none; width: 273px;"></a></div>
</div>
</div>
</div>
<br />
<div class="_5pbx userContent" data-ft="{"tn":"K"}" id="js_4" style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: #1d2129; font-family: helvetica, arial, sans-serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 1.38; orphans: auto; overflow: hidden; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: auto; word-spacing: 0px;">
<div style="margin: 0px 0px 6px;">
‘’ Ο ίδιος δεν αισθάνομαι τον εαυτό μου πατέρα, αλλά πολλοί από σας με αποκαλούν έτσι’’΄-π.Σωφρόνιος Σαχάρωφ<br />Πατέρες σε τιμή ευκαιρίας-----------Κυριακή των αγίων Πατέρων<br />Ο Staniloae είπε πως, νιώθοντας υιοί γνωρίζουμε τον Πατέρα..<br />Παρόλα αυτά στις ημέρες μας το αίσθημα ορφάνιας και η έλλειψη πατρικής στοργής μοιάζει να έχουν κυριαρχήσει στις ζωές των ανθρώπων.. Τώρα την θέση της ζωντανής στοργής διεκδικούνε διάφορα τεχνητά υποκατάστατα εμποδίζοντας έτσι να λειτουργήσει στους ανθρώπους το υιικό κριτήριο ούτως ώστε να μπορέσουν γνωρίσουν τόσο τον αληθινό Θεό όσο και τους αληθινούς Πατέρες της πίστεως μας;<br />Συστήματα οικονομικά ,ειδικά συστήματα υγείας, ομάδες οργανωμένης απρόσωπης αλληλεγγύης ιδιοποιούνται τώρα τον ρόλο του πατέρα- προστάτη απέχοντας ωστόσο πολύ από την αληθινή πατρότητα.<br />Άνθρωποι και συστήματα- εντός και εκτός του εκκλησιαστικού περιβάλλοντος- χαρακτηρίζονται κάποιες φορές πατέρες μάλλον από ένα φοβικό κριτήριο κι όχι τόσο από ένα υιικό κριτήριο.. Οι άνθρωποι όμως τότε, χωρίς αληθινή πατρική στοργή, δεν μπορούν να νοσταλγήσουν τον παράδεισο κι έτσι αδυνατούν να ζήσουν κι εγκλωβίζονται στον φόβο, στην αναζήτηση ασφάλειας, στην λύπη ή σε μια ψυχαναγκαστική χαρά μεταξύ οπαδού και αρχηγού-προστάτη ή απλώς ναρκώνονται για να μην αγωνιούν....<br />Πατέρες αληθινοί στην ορθόδοξη εμπειρία είναι άνθρωποι σπάνιοι-λίγοι και εξαιρετικά πολύτιμοι που εξαιτίας της δράσης του Πνεύματος του Αγίου σε αυτούς, είναι ζεστοί και συγχρόνως διαφανείς σαν μεμβράνες που προσκαλούν τους άλλους αγαπώντας, αφήνοντας το βλέμμα των ανθρώπων ασφαλές μεν αλλά και ελεύθερο, να μην σταματά επάνω τους αλλά να φτάνει πίσω από αυτούς στον Χριστό.. Οι αληθινοί Πατέρες φλογεροί σαν τον Ιωάννη τον Πρόδρομο δείχνουνε στους ανθρώπους τον Χριστό ζωντανό κι όχι μια θεωρία, γι’αυτό και οι ίδιοι λίγο-λίγο μετά αυτοκαταργούνται αφήνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Χριστό και στους ανθρώπους να δημιουργήσουνε την δική τους ζωντανή σχέση και να γίνουν έτσι οι άνθρωποι παιδιά του Θεού κι όχι παιδιά αποκλειστικά δικά τους .. κι ενώ μοιάζει πως αυτοί οι πατέρες τότε αποσύρονται ανενεργοί, στα αλήθεια όμως είναι τότε που αφανείς γίνονται φλογεροί αντιπρόσωποι της προσευχής των ανθρώπων σε όλα σε λύπες σε χαρές σε όλα ..<br />Όταν ο πατέρας ήταν μακριά-----βιογραφικό [άγιος Παναγής Μπασιάς+7 Ιουνίου 1888]<br />Όλο το βράδυ, εκείνο το σπίτι στα Τυπαλδάτα της Κεφαλονιάς ήταν στο πόδι.. όλο το βράδυ η αδερφή του άκουγε δυνατές κραυγές αγωνίας από το διπλανό δωμάτιο που φιλοξενούσε τότε τον ιερέα αδερφό της παπα- Παναγή Μπασιά.. ‘’Παναγία μου βοήθησέ τους’’ ακουγόταν οι κραυγές του παπά όλη νύκτα.. προς τα ξημερώματα μόνο άλλαξαν ρεπερτόριο οι φωνές και λέγανε, Δόξα σοι ο Θεός σωθήκανε! Το πρωί μαθεύτηκαν τα νέα πως ήταν ένα πλοίο στ’ανοιχτά που όλο το βράδυ κινδύνευε να πνιγεί και πως ο Παναγής πατέρας-κρυφός το ‘βλεπε όλη νύχτα εκεί μέσα στο δωμάτιο του κι όλο το βράδυ έχυνε κλάματα πολλά για τα άγνωστα παιδιά του..<br />Ο Παναγής ο παπάς που συνήθιζε να λέει ‘’όποιος θέλει δεν πεθαίνει’’κι ο λόγος του μετρούσε πολύ κι ήτανε λόγος πατερικός,πατρικός….</div>
<div style="display: inline; margin: 6px 0px 0px;">
[φωτογραφία του αγ.Παναγή +1888]</div>
<div class="_5wpt" style="border-left-color: rgb(220, 222, 227); border-left-style: solid; border-left-width: 2px; padding-left: 12px;">
</div>
</div>
<div style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; line-height: normal;">
<img alt="13434958_10208508796709799_4660766266960406720_n.jpg" src="webkit-fake-url://AA8C9FE1-4546-421B-AE9F-59318A2ED71C/13434958_10208508796709799_4660766266960406720_n.jpg" /></div>
<div style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="font-family: Helvetica; font-size: 12px; line-height: normal;">
Silouanos V.</div>
</div>
<a href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10208508796709799&set=a.1182917105460.28328.1604199997&type=3"></a></div>
zoehttp://www.blogger.com/profile/12337058557827484021noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-11229680004141876482014-12-13T13:26:00.001-08:002014-12-13T13:26:15.088-08:00<div class="_3dp _29k">
<div>
<div class="_6a">
<div class="_6a _6b">
<h5 class="_5pbw" data-ft="{"tn":"C"}">
<div class="fwn fcg">
<span class="fwb fcg" data-ft="{"tn":";"}"><a data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=1604199997&extragetparams=%7B%22fref%22%3A%22nf%22%7D" href="https://www.facebook.com/profile.php?id=1604199997&fref=nf">ιλΕκτρικως γυφτΩς</a></span></div>
</h5>
<div class="_5pcp">
<span><span class="fsm fwn fcg"><a class="_5pcq" href="https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=10204486951486182&id=1604199997"><abbr class="_5ptz" data-shorten="1" data-utime="1417425766" title="Δευτέρα, 1 Δεκεμβρίου 2014 στις 11:22 π.μ.">1 Δεκεμβρίου στις 11:22 π.μ.</abbr></a></span></span> · </div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Οθόνες που κλαίνε [μνήμη αγ αποστόλου Ανδρέα του πρωτοκλήτου]<br />
Στο interstellar δυο άνθρωποι σε δυο οθόνες μπροστά κλαίνε.. ένας
αστροναύτης-πατέρας στο διάστημα και μια γυναίκα-κόρη του στην γη…κλαίνε
κι οι δύο πολύ γιατί η επικοινωνία στις οθόνες δεν είναι άμεση αλλά
βιντεοσκοπημένη..<br /> Αυτήν την πείνα για παρουσία είχε και ο απ.Ανδρέας όταν πρωτοσυναντήθηκε με τον Χριστό..<br /> Μικρός διάλογος έγινε τότε..ο Κύριος τον ρώτησε ‘’τι ζητάτε;’’κι αυτός απάντησε ‘’διδάσκαλε που μέν<span class="text_exposed_show">εις’’…αυτό το ‘’που’’ήταν ο συμπυκνωμένος πόθος του Ανδρέα για να μην χαθεί η παρουσία του Χριστού..<br />
Ο Ανδρέας αν και τον αποκάλεσε διδάσκαλο δεν ήθελε ωστόσο από Αυτόν
κάποια πολύτιμη διδασκαλία αλλά τον τόπο διαμονής του… τον ίδιον ήθελε..<br />
Ο πόθος όλων των ανθρώπων είναι πάντοτε πως η ζωή νάναι μία ένωση του
χρόνου και του χώρου παντοτινής παρουσίας του αγαπωμένου….<br /> Πως το που και το πότε να γίνουν παντού και πάντοτε…<br /> Ο Κύριος τότε απαντάει στους ανθρώπους αυτό που είπε στον απ Ανδρέα:΄΄ελάτε να δείτε’’<br />
Κάθε φορά που οι άνθρωποι γίνονται προσκυνητές και στέκονται κλαψιάρικα
μπροστά στις ξύλινες οθόνες των αγίων τότε αρχίζουνε να βλέπουνε και με
τα μάτια και με τον νού και με την καρδιά και με τα χέρια και με τα
πόδια, τότε αποκτούν την όραση του Χριστού..<br /> Τότε αρχίζουνε να συναντιούνται κι ας ζούνε χιλιόμετρα μακριά κι ας τους χωρίζουνε μεταξύ τους αιώνες χρόνου..</span><br />
<div class="text_exposed_show">
Ο π Βιτάλιος [+1 Δεκ.1992] <br />
Ο π Βιτάλιος έπεσε ένα πρωινό με τα ράσα του απο μια γέφυρα στα
παγωμένα νερά ενός ποταμού της Σοβιετικής ένωσης για να ασχοληθεί η
αστυνομική περίπολος μαζί του και να γλυτώσουν οι άλλοι..γιατί αυτός
ζούσε και μια άλλη ένωση με τους ανθρώπους πέρα από την σοβιετική..<br /> Ο
π Βιτάλιος όταν συζητούσε στο σπίτι του ξαφνικά σηκωνόταν μέσα σε
ένταση κι άρχιζε να ανάβει μπροστά στις εικόνες-οθόνες κεριά λέγοντας
ονόματα ανθρώπων που απουσιάζανε χιλιόμετρα μακριά και που ωστόσο, όπως
μετά αποδεικνυότανε, την ώρα εκείνη βρισκότανε σε κίνδυνο κι ανάγκη..<br />
Ο π Βιτάλιος που κάποτε έτρεξε με αγωνία στον συνεφημέριο του π
Ανδρόνικο που εκείνη την ώρα εξομολογούσε λέγοντας του ‘’πάτερ τιμώρησε
με, έκανα έκτρωση..!!’’..για την έκτρωση μιας άγνωστης που είχε μόλις
μάθει..<br /> Ο π Βιτάλιος ο θαυματουργός και διορατικός ήτανε και είναι
εν Χριστώ, σε όλους τους χρόνους σε όλους τους τόπους σε όλους τους
ανθρώπους…παντού και πάντοτε….</div>
Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-51648284841447770092014-12-13T13:25:00.001-08:002014-12-13T13:25:31.663-08:00<div class="_3dp _29k">
<div>
<div class="_6a">
<div class="_6a _6b">
<h5 class="_5pbw" data-ft="{"tn":"C"}">
<div class="fwn fcg">
<span class="fwb fcg" data-ft="{"tn":";"}"><a data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=1604199997&extragetparams=%7B%22fref%22%3A%22nf%22%7D" href="https://www.facebook.com/profile.php?id=1604199997&fref=nf">ιλΕκτρικως γυφτΩς</a></span></div>
</h5>
<div class="_5pcp">
<span><span class="fsm fwn fcg"><a class="_5pcq" href="https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=10204340336300894&id=1604199997"><abbr class="_5ptz" data-shorten="1" data-utime="1415609788" title="Δευτέρα, 10 Νοεμβρίου 2014 στις 10:56 π.μ.">10 Νοεμβρίου</abbr></a></span></span> · </div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Greek products<br /> ‘‘Πρώτα σε αγνοούν μετά σε κοροϊδεύουν μετά σε πολεμούν και μετά νικάς’’-Γκάντι<br />
Το παραπάνω σλόγκαν ειπώθηκε από τον ινδό ακτιβιστή banker roy που
δημιούργησε αυτόνομες εστίες μάθησης και εργασίας σε ανθρώπους που
θεωρούνται μικροί και ασήμαντοι στην μονοκρατορία της Παγκόσμιας
Τράπεζας που τώρα καταπίνει έθνη. <br />
<div class="text_exposed_show">
Τι είναι όμως αυτό που νικάς; και πόσο κρατάει η νίκη; <br />
Greek products-------Κυριακή 9 Νοεμβρίου αγ Νεκταρίου Αιγίνης+1920 <br />
Το παραπάνω σλόγκαν του Γκάντι σήμερα μοιάζει νάναι απλώς ο ισχνός
ανταγωνιστής του κεφαλαιοκρατικού συστήματος που αρέσκεται από καιρού
εις καιρόν να επιτρέπει τέτοιες μικροεπαναστάσεις χάριν της διατήρησης
του πολιτικά ορθού προφίλ του[politically correct]…συμπληρώνοντας έτσι
τώρα την τελική του μορφή του σλόγκαν σε: ‘‘Πρώτα σε αγνοούν μετά σε
κοροϊδεύουν μετά σε πολεμούν και μετά νικάς’’…και μετά σε ξανανικούνε
……’’<br /> Ο άγιος Νεκτάριος ένας νικημένος λούζερ, συκοφαντημένος και
διωγμένος από τον επισκοπικό του θρόνο, θύμα της εκκλησιαστικής
αρχομανίας, έκπτωτος λυπημένος αδικημένος περιφερόμενο σκουπίδι μετά
στους δρόμους της Αθήνας χωρίς να ξέρει που πηγαίνει κουβαλώντας την
ρετσινιά του ανήθικου…<br /> Ο άγιος Νεκτάριος πριν 4-5 χρόνια στο κέντρο
της Αθήνας μπροστά σ’εναν κάδο απορριμμάτων οδηγώντας τον Παύλο του
έδειξε πολλά ψωμιά πεταγμένα από το συνοικιακό σούπερ-μάρκετ να τα πάρει
να φάνε αυτοί που δεν είχανε..<br /> Ο άγιος Νεκτάριος αν και λιγότερο
αποτελεσματικός από ακτιβιστής, ωστόσο, αν και νεκρός ακόμη μαζί μας
ούτε νικάει ούτε χάνει γιορτάζει την ανάσταση…………….. <br />
Greek products<br /> ‘‘τα προιόντα που παράγει κυρίως η Ελλάδα είναι αγίους και θαύματα’’-Νίκος Γ.Πεντζίκης</div>
Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-86974024382641616702014-06-24T00:01:00.002-07:002014-06-24T00:02:48.398-07:00στα δίχτυα της γοητείαςιλΕκτρικως γυφτΩς
22 Ιουνίου στις 5:50 μ.μ. ·<br />
<br />
19 καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων.<br />
<br />
20 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ.<br />
<br />
στα δίχτυα της γοητείας<br />
<br />
Τι ήταν αυτό το πολύ σημαντικό που είχε ο Χριστός κι αφήσαν οι ψαράδες σπίτια, δουλειές και οικογένειές να τον ακολουθήσουνε;
Τι είναι αυτό το πολύ σημαντικό που έχει πάντα ο Χριστός και ελκύει αυτούς που τον ακολουθούνε;
Ίχνη-δίχτυα κάθε φορά που οι άνθρωποι ακολουθούν τον Χριστό παρατούν-αφήνουν πίσω τους κι αυτά φανερώνουν αυτό το σημαντικό που τους τράβηξε κάθε φορά κοντά Του...
Πρώτα οι απόστολοι και μετά κι άλλοι άνθρωποι αφήσανε πίσω τους σπίτια, αγαπημένους, βάρκες, καριέρες ,την ίδια τους την ζωή, γιατί δεν ήταν ούτε ο φόβος του κακού, ούτε και η ανταμοιβή του παραδείσου που τους έκανε να ακολουθήσουν τον Χριστό αλλά μία φωτιά που άναψε σ’αυτούς η γοητεία του Χριστού…
Υπάρχουν κάποτε και σε εμάς και σε όλους τους ανθρώπους τέτοιες στιγμές πολύ σημαντικές που μας μαγνητίζει, έστω και λίγο, αυτήν η σπάνια γοητεία του Χριστού και τότε αφήνουμε κάτι ..
Αυτή η γοητεία του Χριστού δεν έχει να κάνει με την γνωστή καταναγκαστική φιλήδονη γοητεία αυτού που τώρα θεωρείται στους ανθρώπους όμορφο και επιβλητικό..
Η γοητεία του Χριστού ζεσταίνει την καρδιά μετά ζεσταίνει και το σώμα και μετά σε αφήνει ελεύθερο ….
Αυτό που λέγεται τώρα γοητεία έχει μια άλλη αφετηρία ,άλλη διαδρομή και άλλο σκοπό…
Τώρα οι άνθρωποι εκπαιδεύονται να επιζητούν εκείνο το μικρό διπολικό- φόβο και εξασφάλιση- ή αντίστοιχα -πόνο και ηδονή- για να τρέφει το ένα το άλλο και να δημιουργείται έτσι μια τεχνητή γοητεία μια τεχνητή ζεστασιά από κάποιο σύστημα που επιβάλλεται [οικονομικό, κοινωνικό, θρησκευτικό ή άλλο σύστημα]
Ο Χριστός ξέρει και δεν περιμένει από εμάς νάχουμε πάντοτε αυτήν την φλογερή ορμή των αποστόλων που για την αγάπη τα παράτησαν όλα…
Ο Χριστός είναι ταπεινός και συνεχίζει ακόμη κι έτσι να αγαπάει πολύ το κάθε πλάσμα του, και συνεχίζει και πάλι να έρχεται εκεί στα καινούρια δίχτυα μας μήπως και τον δούμε κι έτσι πάμε κοντά του..
Αυτό που στο τέλος είναι πολύ σημαντικό στους ανθρώπους είναι να μπορέσουνε μέσα στις όποιες συνθήκες της ζωής τους λίγο να δούνε τον Χριστό λίγο να τον νοιώσουνε και τότε αυτή η ασύγκριτη γοητεία της παρουσίας του θ’ανάψει στους ανθρώπους την έντονη προσδοκία του Χριστού όπως στους αποστόλους…….
Δεν μου αρέσειΖωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-1112752281912801452014-01-22T14:13:00.003-08:002014-01-22T21:32:47.393-08:00Η φύση δίνει τη λύση...<br />
Η φύση δίνει τη λύση...<br />
Ενίσχυσε την <span style="color: #0b5394;">υγεία</span> σου και την <span style="color: #0b5394;">φυσική άμυνα</span> του οργανισμού σου με τη βοήθεια της <span style="color: #38761d;">αλόης</span>.Το φυτό θαύμα με τις πολλές θεραπευτικές ιδιότητες του.<span style="color: #674ea7;">Υγεία</span> και <span style="color: magenta;">ομορφιά</span> μαζί<br />
.Aloe Vera το <span style="font-weight: bold;">θαύμα της φύσης </span> το φυτό των εγκαυμάτων.<br />
<br />
<div>
<span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 16px; font-style: italic;">Aloe Vera το δώρο της φύσης για την υγεία μας.</span><div style="font-family: Georgia, serif; font-size: 16px;">
<i><br /></i>"Τέσσερα είναι τα βασικά συστατικά για την υγεία του ανθρώπου, τα δημητριακά, το σταφύλι, η ελιά και η αλόη.<br />Το πρώτο τρέφει, το δεύτερο ανυψώνει το πνεύμα, το τρίτο δίνει αρμονία και το τέταρτο θεραπεύει."</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<br />
<br />
<a href="http://makrozoia-aloe.blogspot.gr/">http://makrozoia-aloe.blogspot.gr</a><br />
<br />
Τα δώρα της αγάπης του Θεού ,στη μητέρα φυση<br />
<br />
<br />
<br />
Επιχειηματική δράση με τη βοήθεια της φύσηςΖωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-32279908108146867692014-01-22T11:37:00.001-08:002014-01-22T11:37:35.652-08:00SON OF A GUN<br />
<div class="clearfix" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 15px; text-align: left; zoom: 1;">
<h2 class="_5clb" style="font-size: 24px; line-height: 28px; margin: 0px; padding: 0px;">
<br /></h2>
</div>
<div class="mts _50f8" style="background-color: white; color: #898f9c; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 15px; margin-top: 5px; text-align: left;">
24 Νοεμβρίου 2013 στις 12:25 μ.μ.<span class="timelineUnitContainer" style="position: relative;"><a aria-label="Οι φίλοι του χρήστη ιλΕκτρικως" class="passiveImg fbAudienceHover timelineAudienceSelector" data-hover="tooltip" href="https://www.facebook.com/#" role="button" style="color: #3b5998; cursor: pointer; margin-left: 5px; margin-top: -3px; position: relative; text-decoration: none; top: 2px;"><i class="img sp_b6fmvb sx_ffefcc" style="background-image: url(https://fbstatic-a.akamaihd.net/rsrc.php/v2/y-/r/J1wIp6velsV.png); background-position: -184px -356px; background-repeat: no-repeat no-repeat; background-size: auto; display: inline-block; height: 12px; width: 12px;"></i></a></span></div>
<div class="_5k3v _5k3w clearfix" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; margin-top: 16px; text-align: left; word-wrap: break-word; zoom: 1;">
<br />
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἄρχων τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ λέγων· Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴναἰώνιον κληρονομήσω; Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· Τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴεἷς ὁ Θεός. Τὰς ἐντολὰς οἶδας· «μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου». ῾Ο δὲ εἶπε· Ταῦτα πάνταἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου. ᾿Ακούσας δὲ ταῦτα ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ῎Ετι ἕν σοι λείπει·πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦροἀκολούθει μοι. ῾Ο δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. ᾿Ιδὼν δὲαὐτὸν ὁ ᾿Ιησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· Πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντεςεἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶςῥαφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. Εἶπον δὲ οἱἀκούσαντες· Καὶ τίς δύναται σωθῆναι; ῾Ο δὲ εἶπε· Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰπαρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.<strong> </strong><br />
<br />
<strong> [</strong><strong>Λουκά</strong><strong> </strong><strong>ιή</strong><strong> 18-27]</strong><br />
<br />
<br />
<br />
‘‘Πατέρα συγχώρεσε με αν δεν ήμουν καλός γυιός αλλά εσύ ήσουν ένα τέρας κι ένας τιποτένιος μπάσταρδος’’—[apples on an orange tree από τους sleeping pillow-ηλεκτρονικό γκρουπ Θεσσαλονίκης-]<br />
<br />
<br />
<br />
<strong>Η καμήλα που περνούσε από την τρύπα βελόνας</strong><br />
<br />
<br />
<br />
Πόσο καλός πρέπει να γίνει ένας άνθρωπος μέχρι να γίνει τελικά αποδεκτός από τον Θεό;<br />
<br />
Μήπως όταν τα έργα του γίνουν άξια ; μήπως όταν οι σκέψεις του γίνουνε όλες θετικές ; όταν τα αισθήματά του γίνουν φιλάνθρωπα μήπως τότε; Μήπως οι γνωριμίες και οι φιλίες του τον κάνουν άξιο αποδοχής του Θεού ; Μήπως ένα άθροισμα όλων αυτών κάνει τον άνθρωπο αποδεκτό στο τέλος ;<br />
<br />
<br />
<br />
Εκεί, στο τέλος, είναι που υπάρχει για μας μια απάντηση ..<br />
<br />
Εκεί στο τέλος, το τελευταίο σπίτι μας στην γη, η τελευταία κατοικία μας, μικρή πολύ μικρή, χωρίς πόρτα και παράθυρα χωρίς δρόμους και οδούς,μόνο ένα όνομα χαραγμένο σε μια πλάκα μαρμάρινη στο τέλος ..το όνομα μας και 2 ημερομηνίες γεννήθηκε-πέθανε..<br />
<br />
Αλλά όμως εκεί πάνω στις σκεπές αυτών των πολύ μικρών τελευταίων μας σπιτιών υψώνονται για εμάς ανοιγμένες προς τον ουρανό πολύτιμες κεραίες που στέλνουνε συνέχεια σε εμάς την απάντηση σχετικά με την αποδοχή μας…<br />
<br />
Σταυροί, μαρμάρινοι σιδερένιοι, σταυροί ξύλινοι μικροί ή μεγάλοι είναι οι πολύτιμες κεραίες των τελευταίων μας σπιτιών…<br />
<br />
Ένας σταυρωμένος θεός είναι το άθροισμα της ζωής μας εκεί, στο τέλος.. ένας σταυρός σε σχήμα συν[+] το άθροισμα των δικών μας έργων στο τέλος…<br />
<br />
Ο σταυρός του Χριστού και στην αρχή της ζωής μας και στην μέση και στο τέλος είναι η κεραία που εκπέμπει συνέχεια σήμα ότι δεν ήταν ο άνθρωπος που έπρεπε να κάνει κάτι για να γίνει αποδεκτός από τον Θεό, αλλά ήταν ο Θεός που είχε συνέχεια τα χέρια του ανοιχτά καρφωμένα περιμένοντας αγκαλιές. περιμένοντας να γίνει αποδεκτός από εμάς -.τι με λέγεις αγαθόν; -είναι η πρόσκληση στην αγκαλιά του Θεού και όχι απλώς το σταμάτημα μιας άσκοπης κολακείας. ο πλούσιος άρχοντας εγκαταλείπει τον Χριστό αντίθετα με τους αποστόλους επειδή δεν τον πιστεύει για αγαθό γι’αυτό και απελπίζεται από το αδύνατο που συναντά μη έχοντας τίποτα να περιμένει από αυτόν[τον Χριστό].<br />
<br />
Ίσως το δυσκολότερο για τον πλούσιο άρχοντα να ήτανε το- δεῦρο ἀκολούθει μοι-γιατί κατέρριπτε σε αυτόν όλη την έμπνευση του που προερχότανε όχι από τον Χριστό αλλά από τα έργα του..<br />
<br />
Τα έργα της ζωής μας, μικρά ή μεγάλα αποδεικνύονται σπουδαία όταν αυξάνουνε σε εμάς την ελπίδα μας προς τον Χριστό κι όχι τόσο την ελπίδα στην δική μας ικανότητα και αξιοπρέπεια..<br />
<br />
ότι ο σωτήρας της ζωής μας είναι αυτός ο Χριστός κι όχι τα έργα μας…<br />
<br />
λέμε στην αρχή κάθε προσευχής ‘’εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος’’..<br />
<br />
Όταν εμείς στο όνομα του Χριστού , εργαζόμαστε ή καθόμαστε, χαιρόμαστε ή λυπούμαστε, ζούμε ή πεθαίνουμε, τότε μπορεί και συμβαίνει και σε εμάς αυτό το αδύνατο για τους ανθρώπους,..<br />
<br />
Τότε μια καμήλα μπορεί και χωράει στην τρύπα μιας βελόνας, και το αδύνατο, ο θάνατος, νικιέται και σε εμάς κι εμείς γινόμαστε μαζί με όλους τους αγίους πολίτες της βασιλείας των ουρανών.. <strong>βιογραφικό</strong><br />
<br />
ήτανε ένας γέρο-καλόγερος και τον τελευταίο του καιρό, τις τελευταίες μέρες του στην γη επισκεπτότανε τον π Παίσιο κι έκλαιγε εκεί πολύ με δυνατούς λυγμούς, ότι τα χρόνια του περάσανε, πέρασε η ζωή του και τώρα πρώτη φορά κοιτούσε τα χέρια του και σοκαρισμένος διαπίστωνε πως ήτανε άδεια από έργα και καλοσύνες, κι έκλαιγε εκεί τόσο πολύ που δεν ήξερε ο π Παίσιος πώς να τον ηρεμήσει..<br />
<br />
όσο όμως γινότανε αυτό τόσο παραδόξως αυξανότανε σ’αυτόν η ελπίδα - είπε μετά ο π Παίσιος- γιατί αυτά τα δάκρυα χυνότανε στο όνομα του Χριστού και καθάριζαν την όραση του και μπορούσε αυτός κι έβλεπε πια τον Κύριο κι όχι τα άδεια του χέρια.<br />
<br />
Μπορούσε τότε αυτός κι έβλεπε αυτήν την καμήλα που έκανε το αδύνατο και μίκρυνε τον ουρανό και κατέβηκε από εκεί πάνω, και στριμώχθηκε και ζουλήχτηκε μέχρι αίματος προκειμένου να περάσει για εμάς μέσα από την τρύπα της βελόνας αυτής που λέγεται θάνατος κι έχει το σχήμα σταυρού και που τώρα σώζει.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
---------------------------------------------------------------------<br />
<br />
<br />
<br />
Τι δεν θα ήταν κόλαση αν δεν υπήρχε ο Κύριος; -Justin Popovic -<br />
<br />
</div>
Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-89667858568030285492014-01-05T07:10:00.000-08:002014-01-05T07:15:21.746-08:00Το μεγαλείο της πραότητος..Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι όποιος γεννήθηκε πράος έχει ήδη δεχθεί την ανταμοιβή του, αλλά η ανταμοιβή του αυτή δεν θα είναι το ίδιο μεγάλη με έκείνη που θα δεχθεί όποιος γεννήθηκε αψίθυμος, αλλά εντούτοις διδάχτηκε την πραότητα μέσα από την ταπεινοφροσύνη. Ένας τέτοιος άνθρωπος θα δεχτεί πράγματι τεράστια ανταμοιβή.<br />
<br />
Η πραότητα προστατεύει και την ψυχική και τη σωματική υγεία ... ενώ τα αντίθετα συναισθήματα χαλάνε την υγεία μας, γεννούν και τις σωματικές αρρώστιες.<br />
<br />
<br />
<br />
Απο τους λογισμούς ξεκινάει η πραότητα και καθαρότητα της καρδιάς. Αυτοί καθορίζουν τη ζωή μας. ( από διδαχές γέροντα Θαδδαίου)Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-171644242989771492014-01-04T00:37:00.001-08:002014-01-04T00:37:25.517-08:00Οι Μεταθανάτιες εμπειρίες 18χρονου λίγο πρίν πεθάνει<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="//www.youtube.com/embed/Zn2_UcaEHKw" width="480"></iframe>Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-56104175371052423982014-01-04T00:03:00.001-08:002014-01-04T00:03:32.394-08:00Πρωτόκολλο Υγείας!<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="//www.youtube.com/embed/HhtIdc_i1MQ" width="459"></iframe>Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-74732460779474513742013-11-14T12:16:00.000-08:002013-11-14T12:16:17.732-08:00Όταν θέλει ο Θεός...<br />
<br />
<div id="yui_3_13_0_1_1384459063169_4445" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif; font-size: 16px;">
Κάποτε υπήρχε μια φτωχή γυναίκα, η οποία όλη την ώρα, ό, τι καλό και να της συνέβαινε κοίταζε τον ουρανό και έλεγε "Δόξα τω Θεώ" και αισθανόταν πολύ ευγνώμων για το οτιδήποτε.<span style="font-family: Calibri, sans-serif;"></span></div>
<div id="yui_3_13_0_1_1384459063169_4333" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif; font-size: 16px;">
Κάπου εκεί κοντά της όμως έμενε ένας πλούσιος άνθρωπος. Κάθε φορά λοιπόν που περνούσε μπροστά από τό σπίτι της γυναίκας την άκουγε να λέει "Δόξα τω Θεώ, Ευχαριστώ Κύριε"<span style="font-family: Calibri, sans-serif;"></span></div>
<div id="yui_3_13_0_1_1384459063169_4339" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif; font-size: 16px;">
Στην αρχή δεν έδινε σημασία, αλλά κάποια στιγμή, αυτό άρχισε να τον εκνευρίζει. "Πως μπορεί αυτή η γυναίκα, τόσο φτωχή, να ευχαριστεί συνέχεια το Θεό;" σκεφτόταν.<span style="font-family: Calibri, sans-serif;"></span></div>
<div id="yui_3_13_0_1_1384459063169_4474" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif; font-size: 16px;">
Μια μέρα λοιπόν, αφού ξαναπέρασε μπροστά από το σπίτι της και την άκουσε να λέει πάλι "Δόξα τω Θεώ", νευρίασε τόσο πολύ που είπε στον υπηρέτη του "Πήγαινε στου Σούπερ Μάρκετ και γέμισε δύο καρότσια τρόφιμα. Πήγαινέ τα σ' αυτή τη γυναίκα και όταν σε ρωτήσει ποιος τα έφερε θα της πεις ότι ο Διάβολος τα έφερε".<span style="font-family: Calibri, sans-serif;"></span></div>
<div id="yui_3_13_0_1_1384459063169_4475" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif; font-size: 16px;">
Έτσι λοιπόν κι έκανε ο υπηρέτης. Την επόμενη μέσα πήγε στο Σούπερ Μάρκετ, γέμισε δύο καρότσια με τρόφιμα, τόσο που ξεχείλιζαν, και πήγε στη γυναίκα.<span style="font-family: Calibri, sans-serif;"></span></div>
<div id="yui_3_13_0_1_1384459063169_4476" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif; font-size: 16px;">
Όταν έφτασε της χτύπησε τη πόρτα. "Α, Δόξα τω Θεώ, ευχαριστώ Κύριε" είπε εκείνη μόλις βγήκε έξω και αντίκρισε τα δυο καρότσια.<span style="font-family: Calibri, sans-serif;"></span></div>
<div id="yui_3_13_0_1_1384459063169_4477" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif; font-size: 16px;">
"Δεν θέλετε να μάθετε ποιος σας έστειλε τα τρόφιμα;" την ρώτησε ανυπόμονα α ο υπηρέτης.<span style="font-family: Calibri, sans-serif;"></span></div>
<div id="yui_3_13_0_1_1384459063169_4478" style="background-color: white; font-family: HelveticaNeue, 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'Lucida Grande', sans-serif; font-size: 16px;">
"Όχι παιδί μου, δεν έχει σημασία. Όταν θέλει ο Θεός και ο Διάβολος τον υπηρετεί" και παίρνοντας τα δυο καρότσια μπήκε μέσα ευτυχισμένη.</div>
Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-4321906125416782882013-11-14T11:57:00.001-08:002013-11-14T11:57:12.624-08:00<br />
<br />
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<strong style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;"><span style="color: red;">Πριν από αρκετά χρόνια με πλησίασε κάποιος νεαρός φοιτητής. </span></strong><span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">Με πολλή διστακτικότητα, άλλα και με την ένταση του απαιτητικού αναζητητή, </span><strong style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">μου δήλωσε ότι είναι άθεος, που όμως θα ήθελε πολύ να πιστέψει, αλλά δεν μπορούσε.</strong><span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;"> Χρόνια προσπαθούσε και αναζητούσε, χωρίς όμως αποτέλεσμα.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<br style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;" /></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">Συνομίλησε με καθηγητές και μορφωμένους. Άλλα δεν ικανοποιήθηκε η δίψα του για κάτι σοβαρό. Άκουσε για μένα και αποφάσισε να μοιρασθεί μαζί μου την υπαρξιακή ανάγκη του. Μου ζήτησε μια επιστημονική απόδειξη περί υπάρξεως Θεού. </span></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<br style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;" /></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<strong style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">-Ξέρεις ολοκληρώματα ή διαφορικές εξισώσεις; </strong><span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">τον ρώτησα.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<br style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;" /></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">-Δυστυχώς όχι, μού άπαντα. Είμαι της Φιλοσοφικής.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<br style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;" /></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">-Κρίμα! διότι ήξερα μία τέτοια απόδειξη, είπα εμφανώς αστειευόμενος.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<br style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;" /></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">Ένιωσε αμήχανα και κάπου σιώπησε για λίγο.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<br style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;" /></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">-Κοίταξε, του λέω. Συγγνώμη που σε πείραξα λιγάκι. Άλλα ο</span><strong id="yui_3_7_2_1_1381608288578_4528" style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;"> Θεός δεν είναι εξίσωση, ούτε μαθηματική απόδειξη. Αν ήταν κάτι τέτοιο, τότε όλοι οι μορφωμένοι θα τον πίστευαν.</strong><span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;"> Να ξέρεις, αλλιώς προσεγγίζεται ο Θεός. Έχεις πάει ποτέ στο Άγιον Όρος; Έχεις ποτέ συναντήσει κανέναν ασκητή;</span></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<br style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;" /></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">-Όχι, πάτερ, αλλά σκέπτομαι να πάω, έχω ακούσει τόσα. πολλά.. Αν μού πείτε, μπορώ να πάω και αύριο. Ξέρετε κανέναν μορφωμένο να πάω να τον συναντήσω;</span></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<br style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;" /></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">-Τι προτιμάς; Μορφωμένο που μπορεί να σε ζαλίσει ή άγιο που μπορεί να σε ξυπνήσει;</span></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<br style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;" /></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">-</span><strong id="yui_3_7_2_1_1381608288578_4527" style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">Προτιμώ τον μορφωμένο. Τους φοβάμαι τους αγίους.</strong></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<br style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;" /></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">-Η πίστη είναι υπόθεση της καρδιάς. Για δοκίμασε με κανέναν άγιο. Πώς σε λένε; ρωτώ.</span></div>
<div style="background-color: white; color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; text-align: center; white-space: nowrap;">
<br style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;" /></div>
<div style="background-color: white; text-align: center;">
<div style="color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;">-Γαβριήλ, μου άπαντα.</span></div>
<div style="color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;"><br /></span></div>
<div style="color: #454545; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 12px; white-space: nowrap;">
<span style="color: black; font-family: 'lucida console', sans-serif; font-size: 16px; text-align: -webkit-auto; white-space: normal;"><br /></span></div>
<div style="text-align: -webkit-auto;">
<span style="font-family: lucida console, sans-serif;"> του Μητροπολιτη Μεσογαίας</span></div>
</div>
Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-22107908313989479252013-09-26T12:48:00.003-07:002013-09-26T12:48:50.076-07:00νέοι απόστολοι <br />
<div class="clearfix" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px; text-align: left; zoom: 1;">
<h2 class="_5clb" style="font-size: 24px; line-height: 28px; margin: 0px; padding: 0px;">
νέοι απόστολοι</h2>
</div>
<div class="mts _50f8" style="background-color: white; color: #898f9c; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px; margin-top: 5px; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="_5k3v _5k3w clearfix" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; margin-top: 16px; text-align: left; word-wrap: break-word; zoom: 1;">
<br />
σε τίποτα δεν υστερούσα από τους καλύτερους των αποστόλων, αν και είμαι ένα τίποτα—απόστολος Παύλος<br />
<br />
<br />
<br />
Ακόμη κι ένα μηδενικό όταν το αποκρύπτεις μπορεί να καθορίσει πολλά πράγματα.—Παύλος Παυλίδης<br />
<br />
<br />
<br />
<strong>νεοι απόστολοι</strong><br />
<br />
<br />
<br />
τι να πούνε οι απόστολοι για έναν νεκρό πως σηκώθηκε και περπάτησε;<br />
<br />
Τι τρόπο και τι δύναμη να είχαν οι απόστολοι;<br />
<br />
Μήπως ευφράδεια, γνώσεις, οξύνοια , δύναμη σωματική, δημόσιες σχέσεις, αρετή ;<br />
<br />
<br />
<br />
Χρειαζόταν κάτι μεγαλύτερο απ’αυτά, γι’αυτό και την δύναμη τους την γύρισαν ανάποδα.. δεν έπαιρναν τον εαυτό τους στα σοβαρά για να μπορέσουν να πάρουν στα σοβαρά εκείνο το αδύνατο, που όταν συμβεί νικάει τον θάνατο των σωμάτων..<br />
<br />
αυτό το αδύνατο τότε τους έκανε να μην μπορούνε να βρούνε λέξεις για να μιλήσουνε για αυτό και συγχρόνως να μην μπορούνε να σιωπήσουνε γι’αυτό..<br />
<br />
αυτό ήταν το αδύνατο που κατοίκησε σε σώμα ανθρώπινο και που νικούσε τον θάνατο των ανθρώπων πεθαίνοντας γι’αυτούς.<br />
<br />
Οι απόστολοι μην παίρνοντας τον εαυτό τους στα σοβαρά μπορούσαν να τον εγκαταλείπουνε και να γίνονται ένα με αυτόν τον θεό που επίσης δεν ήταν πια ένα με τον εαυτό του αλλά άδειαζε από αυτόν μπαίνοντας για πάντα σε κορμί ανθρώπινο προκειμένου να τους συναντήσει.<br />
<br />
<br />
<br />
στον νέο μεταμοντέρνο κόσμο που φαίνεται να πάλιωσε και να μας προσπερνά, το αδύνατο είναι επικηρυγμένο ως τρομοκρατικό ..<br />
<br />
οι άνθρωποι των τελευταίων γενεών εκπαιδεύτηκαν να παίρνουν τον εαυτό τους στα σοβαρά έχοντας ως σκοπό την συσσώρευση στον εαυτό και όχι την έξοδο από αυτόν.<br />
<br />
Κι οι έξοδοι είναι συνήθως απομίμησεις μέσα από τεχνητά προκαλούμενα μικροσυμβάντα— σκηνοθετημένων περιπετειών- Disneyland-…<br />
<br />
Στον νέο κόσμο που τώρα τελειώνει, μπορούσες να έχεις χιλιάδες εικονικούς φίλους και νάσαι μόνος,να αποκτήσεις γνήσια πνευματικότητα αγοράζωντας μια ζωγραφισμένη εικόνα από το άγιον όρος και το φιλί σου ποτέ να μην φτάσει τον εικονιζόμενο. να εξαντληθείς σε αγαθοεργίες ιεραποστολές και κοινωνικούς αγώνες και να μην ξέρεις πώς να αγαπήσεις έναν.<br />
<br />
Έτσι αυτό έγινε έδαφος έτοιμο για τον καινούριο κόσμο που τώρα φανερώνεται.. Εμφανιστήκαν τώρα άλλοι απόστολοι, τεράστιοι αόρατοι και ανώνυμοι κρατούντες που μπορούν τώρα να υποχρεώνουν τους ανθρώπους να πληρώσουν το τίμημα μιας παγκόσμιας απληστίας. Αυτοί τώρα μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους να αισθανθούνε συνένοχοι σε κάποιο έγκλημα και όχι συμμέτοχοι σε ένα καινούργιο Όνειρο για ένα καλύτερο κόσμο.<br />
<br />
Το νέο κήρυγμα των καινούριων αποστόλων που από ότι φαίνεται παίρνουν τον εαυτό τους και τους οίκους τους πολύ στα σοβαρά, είναι ότι τώρα πρέπει να παλέψουνε όλοι οι άνθρωποι μαζί για να φουσκώσουνε ξανά την καινούργια φούσκα, που υπόσχεται καινούρια ευημερία.<br />
<br />
Όμως τα νούμερα και τα ποσά δεν εξηγούν πια τίποτα.<br />
<br />
Μόνο τα μηδενικά και τα τίποτε μπορούν κάτι να πούνε.<br />
<br />
<br />
<br />
Θαρθουνε όμως νέοι απόστολοι.<br />
<br />
Κάποιοι από αυτούς που τώρα γίνανε, χωρίς οι ίδιοι να το θέλουν, μηδενικά άνεργοι και αβέβαιοι θα ξαναζωντανέψουν στους ανθρώπους τον πόθο και την ελπίδα γι’αυτό το αδύνατο που δίνει ζωή. <br />
<br />
<br />
<a href="https://www.facebook.com/profile.php?id=1604199997">ιλΕκτρικως γυφτΩς</a></div>
Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-77077563053672773142013-09-20T15:51:00.000-07:002013-09-20T15:51:02.379-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="clearfix" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px; zoom: 1;">
<h2 class="_5clb" style="font-size: 24px; line-height: 28px; margin: 0px; padding: 0px;">
Σπόνσορες και δωρητές –το Γενέθλιον της Θεοτόκου</h2>
</div>
<div class="mts _50f8" style="background-color: white; color: #898f9c; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 16px; margin-top: 5px;">
10 Σεπτεμβρίου 2013 στις 3:50 μ.μ.<span class="timelineUnitContainer" style="position: relative;"><a aria-label="Οι φίλοι του χρήστη ιλΕκτρικως" class="passiveImg fbAudienceHover timelineAudienceSelector" data-hover="tooltip" href="https://www.facebook.com/#" role="button" style="color: #3b5998; cursor: pointer; margin-left: 5px; margin-top: -3px; position: relative; text-decoration: none; top: 2px;"><i class="img sp_976sge sx_864194" style="background-image: url(https://fbstatic-a.akamaihd.net/rsrc.php/v2/yi/r/jx7mFriKS3g.png); background-position: -272px -97px; background-repeat: no-repeat no-repeat; background-size: auto; display: inline-block; height: 12px; width: 12px;"></i></a></span></div>
<div class="_5k3v _5k3w clearfix" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px; margin-top: 16px; word-wrap: break-word; zoom: 1;">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<strong>Σπόνσορες και δωρητές</strong> –το Γενέθλιον της Θεοτόκου<br />
<br />
<br />
<br />
Τα γενέθλια της Θεοτόκου μία γιορτή, ένα κάλεσμα όλων των ανθρώπων σε ένα μεγάλο γεγονός χαράς.<br />
<br />
Η χαρά δίνεται στην γενέθλιο ημέρα αυτή από τον Αναστημένο Χριστό που επισκέπτεται την Θεοτόκο.<br />
<br />
Αυτό το τέλος το καλό το αναστάσιμο που λέγεται Χριστός ήρθε και συνεχίζει να έρχεται και να αναμιγνύεται με την δικά μας ιστορία, αναμιγνύοντας μαζί της και την νίκη του θανάτου την δική του ---<br />
<br />
<br />
<br />
Ίσως δεν θα βρισκόταν καλύτερο και δυνατότερο παράδειγμα αυτής της ανάμιξης του Χριστού στην γενέθλια ημέρα των ανθρώπων, από αυτό του Θεοδώρου, του Συκεώτη αγίου..<br />
<br />
Η βιογραφία του αγίου Θεοδώρου του Συκεώτου ξεκινά περιγράφοντας την περίεργη γέννηση του λέγοντας πως γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα σε οίκο ανοχής, και πως ο πατέρας του ήτανε ένας περαστικός πελάτης της μητέρας του και πως το βράδυ της παράνομης σύλληψης του είδε η μητέρα στον ύπνο της ένα αστέρι να ξεκολλάει από τον ουρανό και να μπαίνει στην κοιλιά της, και πως το πρωί, ακόμη πιο εκπληκτικό, αυτός ο άγνωστος πατέρας προτού εξαφανιστεί ερμήνευσε προφητικά το όνειρο λέγοντας πως κάτι μεγάλο θα γεννιόταν από αυτή την νοικιασμένη κοιλιά.<br />
<br />
Κοιτώντας με εμπιστοσύνη τα γενέθλια του αγ. Θεοδώρου του Συκεώτη από μία γυναίκα κοινή και τα γενέθλια της Θεοτόκου από μια γυναίκα στείρα ενισχύεται σ’εμάς η ελπίδα πως και τα δικά μας γενέθλια που ίσως φαίνονται συνηθισμένα, μερικές φορές ίσως και άτυχα πικρά, γίνονται κι αυτά εξαιτίας του Χριστού ένα γεγονός μεγάλο.<br />
<br />
Το γεγονός πως κάθε άνθρωπος γεννιέται έχει γενιά, καταγωγή, προγόνους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, και δεν κατασκευάζεται..<br />
<br />
Πως τα γενέθλια δεν είναι μια μέρα που κάποιο ρολόι άρχισε να μετράει την ζωή μας, αλλά εκείνη η μέρα η ιερή που η ζωή μας δόθηκε σαν δώρο από άλλους..<br />
<br />
Στο βαθμό που εμείς αρχίζουμε κι αναγνωρίζουμε στην ζωή μας δωρητές αληθινούς που μας χαρίζουνε κάτι από τον εαυτό τους και όχι σπόνσορες που κάνουνε απλώς ανταλλαγές, τότε κι η δικιά μας γέννηση αρχίζει να αναγνωρίζεται από εμάς σαν δώρο κι όχι σαν κάποιο προιόν αυτοματισμού τύχης ή αναγκαιότητας..<br />
<br />
Τότε και ο εαυτός μας μπορεί να αρχίσει να δωρίζεται σε άλλους κι έτσι να γίνεται η γέννηση μας ημέρα ιερή επειδή άνοιξε τις πόρτες της σ’αυτό το άπειρο νόημα ζωής που λέγεται Χριστός και που γεμίζει τα πάντα κάθε φορά που αυτά ανοίγουνε τις πόρτες τους.<br />
<br />
Αν δεν υπάρχει ημέρα ιερή, τότε η ζωή γίνεται φτηνή κι απάνθρωπη κι ήμαστε τότε εμείς σαν κάποια προϊόντα κατασκευασμένα χωρίς γενιά και καταγωγή.<br />
<br />
Τότε υπάρχουμε σαν κάποια αδιαφοροποίητα αντικείμενα που δεν τους χαρίστηκε κανείς και τίποτε κι έτσι δεν μπορούν κι αυτά να χαρίσουν κάτι από τον εαυτό τους στους άλλους, γι’αυτό και ζούν σαν αντικείμενα χωρίς θέληση και αντίσταση, δεσμευμένα στους κανόνες της αγοράς και στην αγωνία της ατομικής επιτυχίας..<br />
<br />
.<br />
<br />
Αυτή η αρχή και το τέλος που λέγεται Χριστός – αφού κι ο ίδιος γεννήθηκε- μπορεί κι αναμιγνύεται μ’εμάς και νοηματοδοτεί και την δική μας αρχή, φανερώνοντας πως για τη δική μας τη μέρα τη γενέθλιο ένα μεγάλο αστέρι ξεκόλλησε από τον ουρανό για να μας συναντήσει λάμποντας για εμάς μέσα από τον δικό του θάνατο και την δική του ανάσταση ..<br />
<br />
Όσο τα γενέθλια των άλλων, του Χριστού, της Θεοτόκου, των αγίων και των άλλων ανθρώπων γίνονται σ’εμας μεγάλο γεγονός ,τόσο και τα δικά μας γενέθλια αποκαλύπτονται σαν ένα τέτοιο μεγάλο κι ανεπανάληπτο γεγονός ζωής που δεν έχει τέλος επειδή όλα όσα συμβαίνουν στον Χριστό περνάνε σε εμάς. <br />
<br />
<br />
<br />
‘‘παράδοξον επείδε θέαμα ο ήλιος, άνθρωπον αθάνατον γεγενημένον’’-αγ.Ιω ο Χρυσόστομος<br />
<br />
<br />
<a href="https://www.facebook.com/profile.php?id=1604199997">ιλΕκτρικως γυφτΩς</a></div>
</div>
Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-53519929607020698982013-02-06T12:25:00.002-08:002013-02-06T12:25:46.618-08:00μια αγκαλιά που να κρατάει<br />
<br />
<div class="clearfix notePermalinkHeader" style="background-color: white; border-bottom-color: rgb(233, 233, 233); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; margin: 15px; padding-bottom: 10px; text-align: left; zoom: 1;">
<div class="clearfix noteHeaderContent" style="margin-left: 60px; zoom: 1;">
<div class="_6a" style="display: inline-block;">
<div class="_6a _6b" style="display: inline-block; vertical-align: middle;">
<div class="uiHeader mbm" style="margin-bottom: 10px;">
<div class="clearfix uiHeaderTop" style="zoom: 1;">
<h2 class="uiHeaderTitle" style="color: #1c2a47; font-size: 16px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px;">
μια αγκαλιά που να κρατάει</h2>
</div>
<div class="clearfix" style="zoom: 1;">
<div class="mbs uiHeaderSubTitle lfloat fsm fwn fcg" style="color: grey; float: left; margin-bottom: 5px;">
από <a aria-controls="js_13" aria-haspopup="true" aria-owns="js_13" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=1604199997" href="http://www.facebook.com/profile.php?id=1604199997" id="js_12" style="color: #3b5998; cursor: pointer; text-decoration: none;">ιλΕκτρικως γυφτΩς</a>, Κυριακή, 3 Φεβρουαρίου 2013 στις 9:56 μ.μ. ·<span class="timelineUnitContainer" style="position: relative;"><a aria-label="Οι φίλοι του χρήστη ιλΕκτρικως" class="passiveImg fbAudienceHover timelineAudienceSelector" data-hover="tooltip" href="http://www.facebook.com/notes/%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%89%CF%82-%CE%B3%CF%85%CF%86%CF%84%CF%89%CF%82/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AC-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%B5%CE%B9/10151721175427627?ref=notif&notif_t=close_friend_activity#" style="color: #3b5998; cursor: pointer; margin-left: 5px; margin-top: -3px; position: relative; text-decoration: none; top: 2px;"><i class="img sp_1vlahv sx_ba0630" style="background-image: url(http://static.ak.fbcdn.net/rsrc.php/v2/yo/x/okE0Xwkxo7X.png); background-position: -484px -20px; background-repeat: no-repeat no-repeat; background-size: auto; display: inline-block; height: 12px; width: 12px;"></i></a></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<div class="mbl notesBlogText clearfix" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 1.5em; margin-bottom: 20px; padding: 15px 15px 0px; text-align: left; word-wrap: break-word; zoom: 1;">
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Είπε κάποιος κάποτε πως οι βιογραφίες των αγίων είναι κάπως μονότονες και πως αν διαβάσεις μια δυό από αυτές, μετά διαβάζεις συνέχεια το ίδιο..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Ποιο είναι όμως αυτό το ίδιο που εμπνέει κάθε φορά ανθρώπους να γράφουν και να ξαναγράφουν τέτοιες βιογραφίες;</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
<strong>μια αγκαλιά που να κρατάει---</strong></div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Της Υπαπαντής--[όταν η πραγματικότητα<strong> </strong>δεν αρκεί]<strong></strong></div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
συναντήσεις και αποχωρισμοί, χαρές και λύπες ανοίγουνε τα χέρια μας να σφίξουμε μέσα τους κάποιον ..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Η ιστορία του Συμεών του θεοδόχου λέει για μια αγκαλιά που κρατούσε πολύ..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Νεαρός ο Συμεών διάβαζε το βιβλίο του προφήτη Ησαία όταν στο σημείο που λέει πως η Παρθένος θα γεννήσει τον σωτήρα άρχισαν οι αμφιβολίες..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Σκεφτότανε πως κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει, όταν οι σκέψεις του διακόπηκαν από κάποιον που δεν φαινότανε και που τον χαστούκισε δυνατά..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Μετά ακούστηκε φωνή που έλεγε, πως όχι μόνο η προφητεία θα’βγαινε αληθινή, αλλά και πως ο ίδιος θα κρατούσε στην αγκαλιά του αυτόν τον σωτήρα ..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Μετά από αυτό οι αμφιβολίες του Συμεών μεγάλωσαν παίρνοντας την μορφή μιας πρόκλησης προς τον Θεό.. περπατώντας ο Συμεών δίπλα σ’ένα ποτάμι έβγαλε το δαχτυλίδι του και πετώντας το μέσα στο νερό είπε, πως όταν θα βρισκότανε αυτό το δαχτυλίδι τότε και αυτός ο λόγος του Ησαία θα ήτανε αληθινός..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
του Θεού του άρεσε που ο Συμεών πέταξε κάτι που του ήταν πολύτιμο, και απάντησε δυναμικά ξαναφέρνοντας το δαχτυλίδι στην κοιλιά ενός ψαριού που είχε αγόρασει ο Συμεών από ψαράδες της περιοχής για να φάει ..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.5em;">
μαζί με το δαχτυλίδι ο Θεός έφερε στον Συμεών και κάτι άλλο ακόμα.. </div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
μια ιδιόμορφη αποστολή μ’ένα παράξενο τέλος..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
μια αποστολή , από τις πλέον δύσκολες στους ανθρώπους-ήθελε τον Συμεών να γίνει κάποιος με σημαντικότερο έργο στην ζωή του, το να στέκεται και να περιμένει χωρίς ημερομηνίες και διευκρινίσεις αυτόν τον σωτήρα που έγραφε ο Ησαίας ..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
και τα χρόνια περνούσαν και ο Συμεών κοιτούσε μια το δαχτυλίδι που του υποσχότανε αγκαλιές και μια το χέρι του που γερνούσε και ζάρωνε και του θύμιζε τις παλιές του αμφιβολίες ..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
και ο Συμεών έφτασε σε βαθιά γεράματα, αιωνόβιος, κι ένα πρωί είδε μπροστά του αυτόν που η προφητεία έλεγε πως θα γεννούσε η παρθένος και που θα έσωζε τα έθνη της γης…ένα μωρό τυλιγμένο σε πάνες..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
κι ο Συμεών, που όλα τα χρόνια είχε εξασκηθεί στο κοίταγμα, μπόρεσε κοιτώντας αυτό το μωρό να δει αυτόν τον σωτήρα που έγραφε ο Ησαίας.</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Κι έγινε ο Συμεών με την δύναμη του Πνεύματος του Αγίου, κάποιος που κατόρθωσε να χάσει μια ζωή περιμένοντας μια αγκαλιά… μια αγκαλιά που γέμισε τον Συμεών με τόσο νόημα σαν νάχε ζήσει ο Συμεών 10 ζωές μαζί..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Κι όταν αγκάλιασε αυτό το μωρό-θεό ο Συμεών ήταν τόση πολλή η ζωή σ’αυτόν που αποκάλεσε τον εαυτό του με τον ερωτικότερο χαρακτηρισμό που υπάρχει —δούλο--- κάποιον που δεν έχει πια δικό του εαυτό αλλά που χαρίστηκε ολοκληρωτικά σε κάποιον άλλον..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
και το μωρό αποκάλεσε τον Συμεών θεοδόχο ---άνθρωπο που κράτησε στην αγκαλιά του τον άπειρο Θεό— άνθρωπο με μια αγκαλιά παντοτινή, χωρίς τέλος.</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Αυτό το πολύ σημαντικό-ίδιο- στις βιογραφίες των αγίων είναι πως η πραγματικότητα είτε μονότονη είτε έντονη, από μόνη της δεν αρκεί, δεν φτάνει, και πως μόνο όταν η αλήθεια φανερωθεί σαν παντοτινή αγάπη χωρίς τέλος μέσα σ’αυτήν την πραγματικότητα, τότε δημιουργείται νόημα ζωής.</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Η πραγματικότητα είναι καλή για να μετράμε αποτυχίες επιτυχίες αλλά δεν αρκεί γιατί η ζωή είναι μεγαλύτερη από τις επιτυχίες ή τις αποτυχίες ..</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
Η ζωή αρχίζει όταν αποκαλυφθεί σ’εμάς όπως στον Συμεών ότι υπάρχει ένας τρόπος οι αγκαλιές να μην τελειώσουνε ποτέ…</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
---ο Χριστός εν τω μέσω ημών [χαιρετισμός των ιερέων στον ασπασμό πριν το πιστεύω στην θ.λειτουργία]</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
<br /></div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
‘‘πολλοί άνθρωποι δεν έχουν</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
και πολύ φαγητό στο τραπέζι τους,</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
αλλά έχουν πολλά μαχαιροπήρουνα,</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
όλο και κάτι πρέπει να κόβουν’’ Bob Dylan</div>
<div style="line-height: 1.5em;">
</div>
</div>
<div class="noteFeedback" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px; padding: 0px 15px 10px; text-align: left;">
<div class="fbTimelineUFI" style="margin-bottom: 0px !important; margin-top: -12px; position: relative; top: 12px;">
<form action="http://www.facebook.com/ajax/ufi/modify.php" class="live_10151721175427627_316526391751760 commentable_item autoexpand_mode" data-live="{"seq":0}" id="u_jsonp_3_2" method="post" rel="async" style="margin: 0px; padding: 0px;">
<div class="fbTimelineFeedbackHeader">
</div>
</form>
</div>
</div>
Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-31348244320544766792013-01-29T15:29:00.002-08:002013-01-29T15:29:52.963-08:00Μην ανησυχεις παιδί μου,ο oυρανός έχει ένα σχέδιο για σένα...<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/aMCP8k2niWM" width="560"></iframe>Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-42716542467689170232012-12-15T22:19:00.003-08:002012-12-15T22:43:16.907-08:00Η Αγάπη είναι η μαζί με το Θεό κοινωνία των ψυχώνΗ αγάπη είναι η εν Θεω κοινωνία των ψυχών,όπως η κοινωνία των Αγίων<br />
<br />
΄Οταν η υγεία μας μας κάνει μια κρούση,είναι μήνυμα ότι πρέπει να σταματήσουμε κάτι.<br />
<br />
Να προσέχουμε τη φήμη . Δεν τη θέλει ο Θεός.<br />
<br />
Να αγαπήσεις τον άλλο χωρις να το κρίνεις όπως σου τον παρουσιάζει και τον αγαπά Εκείνος. Τότε θα σε βοηθήσει ο Θεός και θα παραβλέψει και τα δικά σου παραπτώματα.
<br />
<br />
Όποτε πονέσουμε πολύ, δεν πρέπει να ξεχνάμε την μεγάλη τιμή που μας κάνει ο Κύριος να συμμεριστούμε το Ακάνθινο στεφάνι του.<br />
<br />
Λίγα λόγια. Πολύ αγάπη σε όλους. Ασχέτως ποιοί είναι.
<br />
<br />
Η γλώσσα του Θεού είναι η σιωπή.<br />
<br />
Η σπουδαιότερη φιλανθρωπία είναι να μιλάς καλά για τους ανθρώπους<br />
<br />
Αν δεν απελπιστείς δεν βλέπεις φως.<br />
<br />
'Οσο πιο κατάκαρδα παίρνουμε τα προβλήματα τα πράγματα, τόσο πιο πολύ δείχνουμε ότι έχουμε υπερηφάνεια και δεν έχουμε πίστη.<br />
<br />
Όταν κάποιος βάλει σκοπό να μας κόψει τη χαρά, εμεις από μέσα μας να θμώμαστε ότι ο Θεός μας αγαπά.<br />
<br />
Γερόντισσα Γαβριηλία (Η Ασκητική της αγάπης)Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-15134897993630871962012-12-15T21:36:00.001-08:002012-12-15T21:36:16.725-08:00ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΕ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟ<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/mgT20Vvsies?fs=1" width="459"></iframe>Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-81592450923857776342012-12-01T09:45:00.002-08:002012-12-01T09:47:44.774-08:00Το σώμα φωνάζει ... αυτο που σωπαινει το στόμα<iframe allowfullscreen="allowfullscreen" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/Mcq1-aX0qp8" width="420"></iframe>Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-89879301574954677282012-04-16T23:20:00.004-07:002012-04-17T00:14:38.673-07:00XRISTOS ANESTH...η οδύνη του Χριστού και ο θάνατος έχουν αντικειμενική αξία· έκανε για μας κάτι που θα ήμασταν τελείως ανίκανοι να κάνουμε δίχως αυτόν. Ταυτόχρονα δεν θα έπρεπε να λέμε ότι ο Χριστός υπέφερε «αντί για μας», αλλ' ότι υπέφερε για χάρη μα ς. Ο Υιός του Θεού υπέφερε «έως θανάτου», όχι για ν' απαλλαγούμε εμείς απ' την οδύνη, αλλά για να είναι η οδύνη μας σαν τη δική του. Ο Χριστός δεν μας προσφέρει ένα δρόμο που παρακάμπτει την οδύνη, αλλά ένα δρόμο μέσα απ' αυτήν· όχι υποκατάσταση, αλλά λυτρωτική συμπόρευση.>><br />
KALLISTE WAR<br />
<br />
<br />
<br />
Ω Πάσχα το μέγα και ιερώτατο Χριστέ , ω σοφία και Λόγε του Θεού και δύναμις, δίδου ημίν <b>εκτυπώτερον<strike><strike></strike></strike></b> σου μετασχειν εν τη ανεσπέρω ημέρα της Αναστασεως.<br />
<br />
<br />
<br />
Με την ελπίδα στη συμμετοχή του στην Ανάσταση του Κυρίου, έφυγε από την ζωή και ώδευσε στην ανεσπέρω ημέρα της Αναστάσεως, <b>ανήμερα της Ανάστασης</b>,ο καθηγητής Θεολογίας κ. Σάκκος που σε όλη τη ζωή του κήρυττε τη θυσία και την Ανάσταση του πολυπόθητου Κυρίου μας.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/fyOS3G5_7Y8" width="420"></iframe>Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-74300779946690654902012-03-21T14:09:00.005-07:002012-04-17T00:16:30.578-07:00Αγιος<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/XN1Enn9hf-c?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div><br />
<br />
Μια σύντομη και εγκάρδια προσευχή μπορεί να εισακουσθεί καλύτερα στο Θεό από μια πολυλογία χωρίς συναίσθηση και κατάνυξηΖωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-28889560202246094442012-03-21T13:30:00.000-07:002012-03-21T13:30:03.382-07:00Ά Κυριακή των Νηστειών---------ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας -αναστήλωση των εικόνων<div><h2 class="uiHeaderTitle" tabindex="0"><br />
</h2></div><div class="clearfix"><div class="mbs uiHeaderSubTitle lfloat fsm fwn fcg"><em class="intl-prototype-translatable" id="trans__b1b3434ee153fa85defb219ddd5cc1f2__el_GR__1__1__7834744">από <a href="http://www.facebook.com/profile.php?id=1604199997">ιλΕκτρικως γυφτΩς</a> την Τρίτη, 6 Μαρτίου 2012 στις 8:35 μ.μ. ·</em><span class="timelineUnitContainer"></span></div></div><span> </span><br />
<span><span>«Δεν πρέπει να λατρεύουμε, ο Θεός το απαγορεύει, καθετί που έχει φτιαχτεί από ανθρώπινο χέρι, συνεπώς και κάθε αναπαράσταση αυτού που είναι στον ουρανό ή τη γη»--Λέων Γ΄ο Ίσαυρος [εικονομάχος]<span><span> </span></span></span></span><br />
<span> </span><br />
<br />
<span> </span><br />
<span><span><span><span><span> </span></span>‘ἡ τῆς εἰκόνος τιμὴ ἐπὶ τὸ πρωτότυπον διαβαίνει»--αγ.Βασιλείος</span></span><span>.<strong><span> </span></strong></span></span><br />
<span> </span><br />
<br />
<span> </span><br />
<br />
<span> </span><br />
<span><span>Ά Κυριακή των Νηστειών---------ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας -αναστήλωση των εικόνων</span></span><br />
<span> </span><br />
<br />
<span> </span><br />
<span><span><span> </span></span><span>η νίκη και ο θρίαμβος της ορθοδοξίας που προσφέρεται σε εμάς</span><span><span> </span></span><span>συνδέεται με τον κόσμο των εικόνων της Ορθοδοξίας</span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span>είναι πολύ σημαντικό ότι στην ορθοδοξία, μέσα σε<span> </span></span><span>κάθε εικόνα που </span><span><span> </span></span><span>τιμούμε,</span><span><span> </span><span> </span></span><span>αυτή μπορεί και μας αποκαλύπτει το ίδιο το πρωτότυπο, τον ίδιο τον άγιο που εικονίζει</span><span><span> </span></span><span>[λόγος αγ.Βασιλείου] </span></span><br />
<span> </span><br />
<span>όμως και κάθε βαπτισμένος-δυνάμει άγιος αλλά και κάθε άνθρωπος έχει μια δική του πολύτιμη εικόνα</span><br />
<span> </span><br />
<span><span>Κάθε μια από τις εικόνες αυτές, κρύβει μέσα της <span> </span></span><span>έναν κόσμο που περιμένει να αποκαλυφθεί, έναν άνθρωπο που περιμένει να αποκαλυφθεί..</span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span>Ακόμη περισσότερο, όταν αυτή η αποκάλυψη του άλλου μέσα στην εικόνα του, <span> </span></span><span>συμβαίνει μέσα στην παρουσία </span><span><span> </span></span><span>του Χριστού, μέσα στην ατμόσφαιρα της εκκλησίας του, τότε η αποκάλυψη ξεπερνά τα ψυχολογικά όρια και </span><span><span> </span></span><span>μας προσκαλεί σε μια γιορτή συνάντησης αιώνιας με τους άλλους . .</span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span>μια αιώνια παρουσία <span> </span></span><span>των άλλων μέσα στο σώμα και το αίμα του Χριστού…</span></span><br />
<span> </span><br />
<span>Κάθε Κυριακή, αλλά και κάθε φορά, μέσα από την τιμή που δίνουμε στις ξύλινες εικόνες των αγίων αλλά και στις σάρκινες εικόνες των άλλων παρευρισκομένων στο ναό, και όπου αλλού, όποιοι κι αν είναι αυτοί, καλοί ή κακοί, μπαίνουμε εξαιτίας της τιμής αυτής και εξαιτίας του σώματος και αίματος του Χριστού, στον χώρο αυτής της νίκης που έχει την μορφή της αιώνιας γιορτής με τους άλλους… </span><br />
<span> </span><br />
<span><span>Θα μπορούσε να ειπωθεί<span> </span></span><span>πως κάθε Κυριακή ερχόμαστε στην θ.λειτουργία ουσιαστικά για να δούμε τους άλλους μέσα σε αυτήν την αποκάλυψη της αιώνιας εικόνας τους ….</span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span>Γι’αυτό και όσο σημαντικός είναι ο χρόνος μέσα στην θ.λειτουργία, είναι επίσης πολύ σημαντικός ο χρόνος μόλις <span> </span></span><span>μετά την θεία λειτουργία όταν εμείς κοιτάμε με τιμή και χαρά τα πρόσωπα των άλλων που εκκλησιάστηκαν μαζί μας και που κοιτώντας τους </span><span><span> </span></span><span>συνεχίζεται έτσι </span><span><span> </span></span><span>αυτή η γιορτή χωρίς τέλος</span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span>Κάθε τέτοια αληθινή-ορθόδοξη <span> </span></span><span>τιμή προς τους άλλους γίνεται σε εμάς μια διάβαση, ένας δρόμος που οδηγεί σε αυτή την γιορτή της συνάντησης χωρίς τέλος…</span><span><span> </span></span></span><br />
<span> </span><br />
<span>Ποιά όμως είναι και πως μπορεί να γίνει αυτή η αληθινή τιμή της εικόνας που θα ανοίξει σε εμάς τους απέραντους δρόμους της γιορτής της συνάντησης;-------η απάντηση δίνεται στην σημερινή ημέρα-της Ορθοδοξίας- και λέει ότι η τιμή της εικόνας που ανοίγει τον δρόμο γίνεται με την προσκύνηση της εικόνας κι όχι απλώς με την παρατήρηση της </span><br />
<span> </span><br />
<br />
<span> </span><br />
<span><span><span> </span><span> </span></span><span>Είναι εμπόδιο σε αυτή την τιμητική προσκύνηση </span><span><span> </span></span><span>ότι </span><span><span> </span></span><span>κυρίαρχο χαρακτηριστικό των εικόνων σήμερα στον κόσμο θεωρείται η παρατήρηση και όχι η προσκύνηση…</span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span>Σήμερα, στην αντίληψη του κόσμου,όσο πληθαίνουν οι εικόνες [‘ιερές’ και μη] όχι απλώς δεν αποκαλύπτουνε σε εμάς, έστω ψυχολογικά, τους άλλους, αλλά αντίθετα αποδυναμώνουνε την ζωή <span> </span></span><span>σε πραγματική παρουσία [βλ. εικονικό χρήμα και παρενέργειες στην οικ.κρίση, και τεχνολογικές ανθρώπινες κοινότητες ]</span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span>αυτή η απόσταση της εικόνας από το πρωτότυπό της, υιοθετήθηκε εύκολα από τους ανθρώπους γιατί <span> </span></span><span>κολάκευε έναν εαυτό ξεκούραστο που αδιαφορούσε να συναντήσει αληθινά τους άλλους, έναν εαυτό που αυτοικανοποιότανε κοιτάζοντας απλώς τους άλλους από απόσταση ασφαλείας…[</span></span><span><span> </span><span><span>οι εικόνες είναι επιφάνειες τις οποίες διατρέχει το μάτι, επιστρέφοντας ξανά και ξανά στο σημείο αφετηρίας…[</span></span><span> </span><span>Vilem</span><span> </span><span>Flusser</span><span>]]</span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span><span> </span><span> </span></span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span><span> </span></span><span>μεταδόθηκε έτσι τελικά σε οτιδήποτε έχει εικόνα, η αντίληψη πως αρκεί να βλέπεις κάτι σε μια εικόνα σαν πληροφορία, και</span><span><span> </span></span><span>δεν χρειάζεται καθόλου και να γνωρίσεις αυτό που κοιτάς… </span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span><span> </span></span><span>αυτή η επιφανειακή τιμή των εικόνων, πέρασε κάποιες φορές και στις εικόνες της ορθοδοξίας έτσι όπου το εικονιζόμενο άγιο πρόσωπο ή να απουσιάζει ψηλά σε έναν άλλον κόσμο του ουρανού, ή να συναντιέται</span><span><span> </span></span><span>μαζί μας αναγκαστικά, όχι αγαπώντας </span><span><span> </span></span><span>,αλλά μέσα από μια ιδιωτική τεχνική</span><span><span> </span></span><span>διαλογισμού-προσευχής </span><span><span> </span></span><span>και διαχείρισης ενεργειών του εαυτού μας…μια παγίδευση του άλλου[ο άλλος βέβαια είναι στα αλήθεια απών] όπως γίνεται κλασικά μέσα σε σχολές-συστήματα διαλογισμού-νέας ενέργειας κτλ</span></span><br />
<span> </span><br />
<br />
<span> </span><br />
<span><span><span> </span><span> </span></span><span>παρόλα αυτά ο δρόμος της αληθινής συνάντησης συνεχίζει και υπάρχει</span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span>και η αληθινή τιμή της εικόνας <span> </span></span><span>βρίσκει διάβαση και γίνεται</span><span><span> </span></span><span>αληθινή συνάντηση με τους εικονιζόμενους αγίους στο βαθμό που γίνεται αληθινή τιμή </span><span><span> </span></span><span>και αληθινή συνάντηση με τους άλλους</span><span><span> </span></span><span>ανθρώπους..</span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span>γι’αυτό άλλωστε και ο ιερέας στον ναό θυμιάζει εξίσου τιμητικά <span> </span></span><span>τις ξύλινες εικόνες των αγίων</span><span><span> </span></span><span>με τους παρευρισκομένους στον ναό.. </span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span><span> </span></span><span>αυτή η τιμή τον άλλων ξεκινάει να γίνεται όσο εμείς χαμηλώνουμε-ταπεινωνόμαστε, μπροστά στην εικόνα κάποιου, για να μπορέσουμε έτσι να μην έχουμε κέντρο την εικόνα του εαυτού μας, ούτε και να πολωνόμαστε-να κολάμε σε μια κακή όψη της εικόνας του άλλου,….. τότε αποκαλύπτεται σε εμάς </span><span><span> </span></span><span>κάτι ‘‘αιώνια αξιαγάπητο’’στον οποιοδήποτε άλλο— τότε αρχίζει να φανερώνεται σε εμάς το πρωτότυπο της εικόνας του</span></span><br />
<span> </span><br />
<span><span><span> </span><span> </span></span></span><br />
<span> </span><br />
<br />
<span> </span><br />
<span>Πράξη πρώτη: όταν η διάβαση προς το πρωτότυπο χάθηκε για τρία χρόνια—[από τον βίο του αγ.Σεραφείμ του σάρωφ]</span><br />
<span> </span><br />
<span>Νεαρός ο Σεραφείμ ασκήτευε στο δάσος.. μόνος κανείς να μην τον βλέπει.. όταν σε κάποιο μονοπάτι μια άσημη γιαγιά ζήτησε την ευχή του..</span><br />
<span> </span><br />
<span><span>Κι αυτός, πιστός τηρητής της υπόσχεσης του να μην συναντηθεί με κανέναν, γύρισε το κεφάλι του αλλού και χάθηκε στο δάσος…χάθηκε τότε <span> </span></span><span>κι ο θεός από αυτόν για τρία χρόνια\.. τρία χρόνια πάνω σ’ένα βράχο έκλαιγε ο Σεραφείμ για τότε που αγνόησε εκείνη την άσημη γιαγιά και χάθηκε μαζί της κι ο θεός…</span></span><br />
<span> </span><br />
<br />
<span> </span><br />
<br />
<span> </span><br />
<span>Πράξη δεύτερη: η ανακάλυψη της διάβασης στο πρωτότυπο---από την αυτοβιογραφία του Γιώργου Ζαμπέτα</span><br />
<span> </span><br />
<br />
<span> </span><br />
<span><span>Νεαρός ο Γιώργος ήτανε στο στρατό, στην αεροπορία. όταν κινδύνεψε να χάσει την <span> </span></span><span>ζωή του εξαιτίας κάποιου φαντάρου που είχε ψευδομαρτυρήσει σχετικά με τα πολιτικά του φρονήματα..</span></span><br />
<span> </span><br />
<span>Μετά από μέρες μαρτυρικής αγωνίας γύρισε στο στρατόπεδο αναζητώντας τον προδότη-δολοφόνο του…. Όταν του είπαν πως είχε πεθάνει από γλίστρημα στο μπάνιο τότε ο Γιώργος για μέρες έριχνε καυτά δάκρυα γι’αυτό το παλικάρι, όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο ίδιος αργότερα…</span><br />
<span> </span><br />
<span><span>Κι <span> </span></span><span>αυτό έγινε στον Γιώργο διάβαση.. όταν αργότερα έχασε τον πατέρα του, βρήκε ο Γιώργος έναν άλλον ‘γέρο’ που ερχόταν τακτικά και τον παρηγορούσε και που δεν αποκάλυπτε ο Γιώργος σε κανέναν το όνομα του, μην του φύγει και τον χάσει… ήταν ένας από αυτούς τους ‘γέρους’ που η ορθοδοξία ζωγραφίζει πάνω σε ξύλα που τα ονομάζει μετά εικόνες αγίων</span></span>Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-5520759064778965392012-02-26T10:19:00.000-08:002012-02-26T10:19:39.142-08:00Η απαγορευμένη λέξη---------- Κυριακή του ασώτου υιού<div><h2 class="uiHeaderTitle" tabindex="0">=<em class="intl-prototype-translatable" id="trans__b1b3434ee153fa85defb219ddd5cc1f2__el_GR__1__1__7834744"></em><span class="timelineUnitContainer"></span></h2></div><div class="mbl notesBlogText clearfix"><div>ܐܒܘܢ ܕܒܫܡܝܐ Pater noster, qui es in caelis<br />
<br />
‘αν κυριαρχήσεις στους ανθρώπους με βία ,στο τέλος θα αντεπιτεθούν, γιατί δεν έχουν να χάσουν τίποτα. και αυτό είναι το ‘κλειδί’.. εγώ πάω εκεί και τους δίνω κάτι να χάσουν.. ηλεκτρικό ρεύμα, τρεχούμενο νερό, σχολεία για τα παιδιά τους… και γι’αυτήν την γεύση μιας καλύτερης ζωής μου ανήκουν..’’[απόσπασμα από ταινία]<br />
<br />
<br />
<br />
Η απαγορευμένη λέξη---------- Κυριακή του ασώτου υιού<br />
<br />
κάθε Κυριακή πρωί χιλιάδες ανθρώπινα χείλη συντονίζονται για να προφέρουν τα λόγια της προσευχής ‘πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς..’<br />
κάθε Κυριακή πρωί χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας στραμμένοι με προσδοκία προς την ανατολή αποκαλούνε τον θεό Πατέρα τους ουράνιο<br />
πως όμως μπορούν να προσδοκούν κάτι από αυτή την σπάνια λέξη χιλιάδες χείλη τα πρωινά των κυριακών;<br />
Ποιος τρόπος υπάρχει να περιμένεις πια κάτι από αυτή η λέξη- πατέρας-όταν αντικρίζοντας τους ανθρώπους αυτοί μοιάζουνε μάλλον με παρατημένα ορφανά μέσα σε μια ανεξέλεγκτη κυριαρχία του κακού, παρά για παιδιά του θεού;<br />
Πώς να πεις τον θεό πατέρα όταν μοιάζει εκεί πάνω στο μεγάλο γαλάζιο να μην ακούει κανείς; Τι πατέρας είναι αυτός που είτε κατατάξει κανείς τον εαυτό του στον μετανοημένο άσωτο γυιό είτε στον συνεπή και αυστηρό γυιό το αποτέλεσμα μοιάζει ναναι πάντοτε η απουσία του;<br />
Η κοινή μοίρα των ανθρώπων μοιάζει τώρα να μην λέγεται ασωτία αλλά ορφάνια…<br />
άνθρωποι ζούνε ορφανοί μέσα σ’έναν σκληρό κόσμο που η αγάπη ήταν πάντοτε μια μικρή παρένθεση έτσι που στο τέλος αδιαφορούνε και οι ίδιοι για έναν θεό που αδιαφορεί γι’αυτούς [συμβολικός φόνος του πατέρα]..<br />
άνθρωποι ορφανοί κοιτάζουν από μακριά έναν θεό γκαουλάιτερ [διοικητής ναζιστικής επαρχίας] που το μόνο που ξέρει να κάνει σε όποιον τον πλησιάζει είναι να απαιτεί συμμόρφωση και υποταγή σε κάποια μαζικά πρέπει που θυμίζουν μάλλον προσκλητήριο κρατουμένων σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως [βλέπε αρχικό απόσπασμα από ταινία---‘αν κυριαρχήσεις στους ανθρώπους με βία’…..]<br />
Αυτό όμως που αληθινά δυσκολεύει πάντοτε τους ανθρώπους να αποκαλέσουν τον θεό πατέρα, είναι αυτή η φοβερή και απαγορευτική λέξη που πάντοτε τον συνοδεύει: <br />
=Ουράνιος=<br />
Οι άνθρωποι ίσως θα μπορούσαν να καταλάβουν έναν θεό-πατέρα περισσότερο οργανωτικό περισσότερο παρεμβατικό που θα δημιουργούσε σε αυτούς όπως ένας γήινος πατέρας, συνθήκες ασφάλειας, αλλά δυσκολεύονται πολύ να καταλάβουν κάποιον πατέρα ουράνιο που συνεχώς κρύβεται..<br />
Οι άνθρωποι κοιτάζουν με λύπη και αμηχανία έναν ανίκανο πατέρα να λύσει τα μεγάλα τους προβλήματα και που το μόνο που ξέρει να κάνει ακούγοντας τις Κυριακές την προσευχή τους είναι να σφάζει γι’αυτούς ‘τον μόσχο τον σιτευτόν’<br />
Οι άνθρωποι κοιτάζοντας τα αδιέξοδα της ζωής τους δεν καταλαβαίνουν ποιος είναι αυτός ο σφαγμένος καλοθρεμμένος μόσχος και τι νόημα μπορεί να δίνει το να φαγωθεί από αυτούς, γι’αυτό κι όταν κουραστούνε να ασχολούνται με έναν τέτοιο αναποτελεσματικό πατέρα φωνάζουνε με περιφρόνηση σ’αυτόν τα λόγια του Ιώβ: ‘Απομακρύνσου από εμένα!<br />
γιατί δεν θέλω να γνωρίσω τους δρόμους σου’-- Ιώβ 21:14-16<br />
και στρέφονται μετά όπως ο μικρός γυιός για παρέα στα γουρούνια των επιθυμιών που νομίζουν για ανεξάντλητες, ή όπως ο μεγάλος γυιός στην αυτοϊκανοποίηση μιας ενάρετης ζωής γεμάτη επιτυχία και παράπονο μοναξιάς, προσπαθώντας εκεί να ξεχάσουνε την αληθινή τους πείνα<br />
οι άνθρωποι δεν βλέπουνε κάτι σημαντικό στο ότι ο μόσχος που ξαπλώνει τις Κυριακές σφαγμένος στα πόδια του θεού –πατέρα είναι ο Γυιός του ο μονογενής..<br />
και έτσι δεν καταλαβαίνουνε ότι για να γίνεις πατέρας ουράνιος χρειάζεται να αυτοαναιρείσαι, να κρύβεσαι μέσα σε βουβό πόνο βλέποντας τα παιδιά σου ματωμένα, να αυτοαποσύρεσαι σαν ανύπαρκτος γίνοντας έτσι στους ανθρώπους ένα αναίσθητο σκάνδαλο προκειμένου οι άνθρωποι να υψωθούν σε εσένα ελεύθεροι, όταν θελήσουν<br />
ο θεός αρνείται να κάνει τον εαυτό του μια αντικειμενική αλήθεια, μια γνώση αντικειμενική γιατί στην αντικειμενική γνώση δεν δημιουργείται ποτέ σχέση αγάπης αλλά σχέση υποχρέωσης<br />
<br />
οι άνθρωποι ιδίως όταν είναι φοβισμένοι αδυνατούν να δούνε ότι ‘ ο θεός εμφανίζεται πατέρας κάθε φορά που ο άνθρωπος ανοίγεται στην περιπέτεια της αγάπης’ [αγ. Μάξιμος] –γιατί τους είναι δυσβάστακτες οι περιπέτειες βλέποντας ότι η αγάπη στην αρχή της έχει το πρόσωπο της συμμετοχής σε μια κοινή αγωνία και έναν κοινό φόβο, σ’έναν θάνατο που σκεπάζει όλους και όλα<br />
<br />
πως ο θεός έγινε πατέρας στο Παρίσι<br />
<br />
νεαρός γύριζε στους δρόμους του Παρισιού σκεφτόμενος μέσα σε βαθιά λύπη τους ανθρώπους που χανότανε άδικα μαζικά μέσα στην φρίκη του πολέμου[Ά παγκόσμιος] Κοιτούσε με αμηχανία τους ανθρώπους γύρω του να τρώνε και να διασκεδάζουνε και φαινότανε όλοι νεκροί και τα έργα τους χωρίς νόημα…<br />
σχηματιζότανε τότε σ’αυτόν ολοένα και πιο έντονα η φιγούρα του θανάτου σαν το μοναδικό τέλος όλων .. ο θάνατος κατάπινε τα πάντα, ο κόσμος όλος φαινότανε σαν μια οφθαλμαπάτη, το έδαφος που περπατούσε μια μαύρη άβυσσος.. μπροστά του υψώνονταν κάτι που έμοιαζε με αδιαπέραστο τείχος φτιαγμένο από χονδρό μολύβι που του προξενούσε τρόμο……..αυτό παρατεινόταν για χρόνια<br />
παραδόξως όμως αυτό δημιουργούσε μέσα του μια ακατάπαυστη προσευχή χωρίς καν αυτός να την αναζητάει, που κάποτε γινόταν μια πάλη με τον θεό, μια μαύρη προσευχή που κοιτούσε προς τον ουρανό προφέροντας τα φοβερά λόγια: εσύ, αν υπάρχεις τι είδους σαδιστής είσαι;<br />
Κι ήρθε μια μέρα που αυτός ο σαδιστής δεν άντεξε άλλο και φανερώθηκε σ’αυτόν σαν πατέρας δείχνοντας του τον σφαγμένο του γυιό…<br />
Ένα πρωινό μπήκε σ’έναν ορθόδοξο ναό του Παρισιού εξομολογήθηκε και κοινώνησε αυτόν τον μόσχο τον καλοθρεμμένο κι ήρθε σ’αυτόν ένα φως όχι διανοητικό, ούτε φυσικό, που κράτησε μέσα του πάνω του και γύρω του τρεις μέρες και που μαρτυρούσε την άπειρη αγάπη του θεού.. όλα γύρω του γέμισαν με ελπίδα- όχι ψυχολογική- και μέσα του άναψε τέτοια προσευχή αγάπης για κάθε πλάσμα που δεν θα λυπόταν για κάποιον εχθρό που θα του έβγαζε τα μάτια να παραδώσει και την ίδια του την ζωή…….<br />
<br />
[από την βιογραφία του π. Σωφρονίου Σαχάρωφ 1896-1993]<br />
<br />
<h2 class="uiHeaderTitle" tabindex="0"><br />
</h2><div class="clearfix"><div class="mbs uiHeaderSubTitle lfloat fsm fwn fcg"><em class="intl-prototype-translatable" id="trans__b1b3434ee153fa85defb219ddd5cc1f2__el_GR__1__1__7834744">από <a href="http://www.facebook.com/profile.php?id=1604199997">ιλΕκτρικως γυφτΩς</a> την Κυριακή, 12 Φεβρουάριος 2012 στις 7:16 π.μ. ·</em></div></div></div></div>Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2593608538262913332.post-87324631329383076032012-02-15T10:36:00.000-08:002012-02-15T10:36:04.677-08:00ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ; ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ;<div> </div><div id="yui_3_2_0_1_1329330790142148"> <div id="yui_3_2_0_1_1329330790142145"> <div id="yui_3_2_0_1_1329330790142142"> <div> <div> <div><span style="font-family: Arial; font-size: medium;"><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;"><a href="http://angelsmell.blogspot.com/2012/02/blog-post.html" rel="nofollow" target="_blank">Υπάρχει Ζωή μετά τη Γέννηση;</a></span></span></div></div></div><div id="yui_3_2_0_1_1329330790142139"> <div id="yui_3_2_0_1_1329330790142136"> <div id="yui_3_2_0_1_1329330790142133"> <div id="yui_3_2_0_1_1329330790142130"> <div id="yui_3_2_0_1_1329330790142127"> <div align="center" style="text-align: center;"><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJbppV0ck4xxupZ1C-aCCCppOtHqVF111Ad1U2ZFvIxioqDhTbwHPp2sfEAwaniEJ1Pw26kRNo0L1oHQhBg-N59m89KyWPSJ4lWFsq2Ay3sbxYs4S4bNve2hDCcxMUSRGfHKgxVQNjzIth/s1600/twins.jpg" rel="nofollow" target="_blank"><span style="text-decoration: none;"><img border="0" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJbppV0ck4xxupZ1C-aCCCppOtHqVF111Ad1U2ZFvIxioqDhTbwHPp2sfEAwaniEJ1Pw26kRNo0L1oHQhBg-N59m89KyWPSJ4lWFsq2Ay3sbxYs4S4bNve2hDCcxMUSRGfHKgxVQNjzIth/s320/twins.jpg" width="263" /></span></a></span></span></div><div> <div> <div><b><span style="color: #cc0000; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #cc0000; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Ένα κείμενο γραμμένο με πολύ χιούμορ, αγνώστου συντάκτη, προερχόμενο από τη Γερμανία.</span></span></b></div></div></div><div> <div><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;"></span></span> </div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Στην κοιλιά της εγκύου δύο έμβρυα συνομιλούν. Το ένα είναι σκεπτικιστής, το άλλο, γεμάτο εμπιστοσύνη και πίστη.</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Tο γεμάτο αμφιβολίες έμβρυο ρωτάει: "Και πιστεύεις πραγματικά σε μια ζωή μετά τη γέννηση;"</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt;"></span></span> </div></div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Το έμβρυο που πιστεύει, απαντά: "Ασφαλώς, ναι. Για μένα είναι απόλυτα βέβαιο ότι υπάρχει ζωή μετά τη γέννησή μου. Η ζωή εδώ, είναι μόνο για να μας μεγαλώνει, ώστε να μπορούμε να προετοιμάζουμε τους εαυτούς μας για τη ζωή μετά τη γέννησή μας, έτσι ώστε να είμαστε αρκετά δυνατά για ό,τι μας περιμένει μετά."</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt;"></span></span> </div></div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Ο μικρός σκεπτικιστής έχει εκνευριστεί: "Αυτό είναι αρκετά ανόητο. Δεν υπάρχει ζωή μετά τη γέννηση. Πώς θα έμοιαζε μια τέτοια ζωή, ούτως ή άλλως;"</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt;"></span></span> </div></div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Ο μικρός πιστός όμως, υποστηρίζει: "Δε γνωρίζω. Αλλά σίγουρα θα έχει πολύ περισσότερο φως από εδώ. Και ίσως να στεκόμαστε στα πόδια μας και να τρώμε με το στόμα μας!"</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt;"></span></span> </div></div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Το γεμάτο αμφιβολίες έμβρυο ξεσπάει: "Ένα μάτσο ανοησίες! Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το περπάτημα. Και φαγητό με το στόμα είναι πραγματικά μια εντελώς γελοία ιδέα - έχουμε τον ομφάλιο λώρο, που μας τροφοδοτεί αρκετά καλά, ήδη! Αυτό από μόνο του μας δείχνει ότι η ζωή μετά τη γέννηση είναι αδύνατη: ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ κοντός!"</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt;"></span></span> </div></div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Ο μικρός πιστός παραμένει ακλόνητος: "Είναι όντως δυνατή. Απλά μπορεί να είναι λίγο διαφορετική από ό,τι είμαστε εδώ."</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt;"></span></span> </div></div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Ο μικρός σκεπτικιστής σιγά-σιγά χάνει την υπομονή του μπροστά σε τόση χαζομάρα: "Κανείς, και εννοώ ποτέ κανείς, δεν ήρθε πίσω μετά τη γέννηση! Ρίξε μια ματιά σε αυτό: η γέννηση είναι απλά το Τέλος της Ζωής. Τελεία και παύλα. Και κάτι ακόμα για σένα και τα τρελά όνειρά σου: Η ζωή είναι μία μεγάλη σκοτούρα μέσα στο σκοτάδι, αυτό είναι!"</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt;"></span></span> </div></div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Ο μικρός πιστός δεν το αφήνει έτσι: "Το παραδέχομαι ότι δεν γνωρίζω πώς ακριβώς είναι η ζωή μετά τη γέννηση. αλλά σε κάθε περίπτωση εμείς θα δούμε τελικά τη μητέρα μας και αυτή θα μας φροντίσει."</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt;"></span></span> </div></div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Ο σκεπτικιστής γούρλωσε τα μάτια του: "Μητέρα! Πιστεύεις στη μητέρα; Είναι γελοίο! Με συγχωρείς, αλλά. πού είναι αυτή, θα ήθελα να σε ρωτήσω;"</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt;"></span></span> </div></div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Ο μικρός πιστός κάνει μια χειρονομία με το χέρι: "Αυτή είναι εδώ! Παντού γύρω μας. Ζούμε μέσα σ' αυτήν, καθώς και μέσω αυτής. Χωρίς αυτήν εμείς δεν θα ήταν δυνατόν να υπάρχουμε!"</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt;"></span></span> </div></div></div><div> <div> <div><b><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Ο μικρός σκεπτικιστής δεν είναι δυνατόν τώρα να συγκρατηθεί: "Αυτό φτάνει πραγματικά το αποκορύφωμα της ανοησίας. Και για κανένα λόγο δεν μπορώ να δω πουθενά τη μητέρα σου. Ούτε ένα κομμάτι της - είναι αρκετά προφανές - διότι απλά-δεν-υπάρχει!"</span></span></b></div></div></div><div> <div> <div><span style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="color: #351c75; font-size: 12pt;"></span></span> </div></div></div><div id="yui_3_2_0_1_1329330790142124"> <div id="yui_3_2_0_1_1329330790142121"> <div id="yui_3_2_0_1_1329330790142118"><b id="yui_3_2_0_1_1329330790142115"><span id="yui_3_2_0_1_1329330790142112" style="color: #351c75; font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span id="yui_3_2_0_1_1329330790142109" style="color: #351c75; font-size: 12pt; font-weight: bold;">Το μικρό, που πιστεύει, κουνάει το κεφάλι του και κλείνει τα μάτια: "Μερικές φορές, όταν είμαστε πολύ ήσυχα, την ακούω να τραγουδά. Ή να χαϊδεύει τον κόσμο μας. Νιώθω και έχω την αίσθηση και πιστεύω σταθερά, ότι η γέννηση είναι ένα μεγάλο νέο ξεκίνημα!"</span></span></b></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div></div><div> <div><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><span style="font-size: 12pt;"></span></span> </div></div>Ζωήhttp://www.blogger.com/profile/12484833806135681902noreply@blogger.com1