τεhιάτ hα’μετίμ---Κυριακή των μυροφόρωνby

τεhιάτ hα’μετίμ---Κυριακή των μυροφόρων



Χαράματα γυναίκες πηγαίνουν να αλείψουνε με μύρο το νεκρό κορμί του Χριστού

Γυναίκες μυροφόρες πηγαίνουν να εκπληρώσουν τα ιουδαικά ταφικά έθιμα που ζητούν να αλειφτεί το σώμα του νεκρού πριν την ταφή με μύρο

το σώμα του Κυρίου δεν πρόλαβε να μυρωθεί πιο πριν και ενταφιάστηκε βιαστικά


και τώρα αυτές πρέπει να πάνε για να γίνει η ταφή του δασκάλου έγκυρη..


Όμως αυτός ο νεκρός συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κοινωνικά ανεπιθύμητους και ο κίνδυνος για όσους τον ακολουθούν είναι μεγάλος…κι αυτές το ξέρουνε αυτό


Μεγάλος είναι μετά και ο λίθος που τους φράζει την είσοδο στο σώμα του δασκάλου


Και το ξέρουνε κι αυτό


Μεγάλος όμως είναι κι ο πόθος της καρδιάς τους να ξαναδoύν τον δάσκαλο, να ακουμπήσουνε ξανά για λίγο τα χέρια και τα πόδια του.. τα χέρια και τα πόδια που είχαν πια κάτι μεγάλες τρύπες .. κάτι τρύπες που αργότερα αυτές καταλάβανε ότι στα αλήθεια δεν ήταν τρύπες αλλά πόρτες για να μπούνε όσοι θέλανε



αυτός ο άσχημος κίνδυνος θανάτου που παραμόνευε τις μυροφόρες μαζί με την βαριά πέτρα και τον φλογερό πόθο των μυροφόρων γυναικών στο τέλος μεταμόρφωσε την τυπική-έγκυρη εκπλήρωση του ταφικού εθίμου σε πληρότητα ζωής…….και το τυπικό από μια επίσημη στεγνή επανάληψη έγινε σε αυτές έκπληξη που ξεχείλισε από νόημα ζωής, και οι μυροφόρες έγιναν οι πρώτοι μάρτυρες της γης στην ανάσταση του Χριστού…………………………………



κάθε φορά που οι άνθρωποι ζούνε σκυφτοί-συμμορφωμένοι μέσα σε ένα τυπικό, σε κάποιο επίσημο θεσμό, τότε εκεί μέσα όλα μυρίζουν σε αυτούς σιγουριά αλλά την σιγουριά της φορμόλης και του θανάτου…εκεί η τυπικότητα πνίγει την ζωή φορώντας άσπρα βελούδινα γάντια και τότε οι άνθρωποι ζούνε αυτό που λέγεται παράδοση σαν μια στείρα επανάληψη που υπόσχεται σε αυτούς ασφάλεια πνίγοντας όμως την ζωή και εμποδίζοντας την προσωπική συνάντηση με τον αναστημένο Χριστό



και η εγκυρότητα,το σωστό δεν οδηγεί πουθενά πέρα από τον εαυτό του





όταν αντίθετα οι άνθρωποι σαν τις μυροφόρες γυναίκες μπαίνουνε μέσα σε ένα επίσημο τυπικό ανήσυχοι από πόθο γιατί ψάχνουνε να δούνε κάποιον που τους λείπει πολύ, τότε κάθε αντιξοότητα που παρουσιάζεται σε αυτούς κατά την εφαρμογή του τυπικού γίνεται φίλος τους γιατί δεν αφήνει να λιμνάσουνε στην καρδιά τους τα νερά

του αναμενόμενου και της πλήξης ετοιμάζοντας έτσι την οδό για μία προσωπική συνάντηση με τον αναστημένο Χριστό


και η εγκυρότητα, το σωστό οδηγεί στην πληρότητα ζωής







Από το τυπικό της ιουδαϊκής ταφής



Η σωρός χαμηλώνεται με τα πόδια πρώτα και τοποθετείται ξαπλωτή στην πλάτη, με μια μικρή πέτρα κάτω από το κεφάλι ώστε να μπορεί να κοιτά προς την Ιερουσαλήμ όταν θα έρθει ο Μεσσίας και γίνει η τεhιάτ hα’μετίμ/ανάσταση των νεκρών



ιλΕκτρικως γυφτΩς on Κυριακή, 8 Μάιος 2011 στις 12:12 π.μ.