Σ΄ευχαριστώ , Χριστέ , πολύ που βάζεις μιαν ανατολή μετά από κάθε δύση...Bερίτης.

6/28/2009

«Μάθετε απ ’εμού, ότι πράος είμι και ταπεινός τη καρδία»

O Κύριος είπε: «Μάθετε απ ’εμού, ότι πράος είμι και ταπεινός τη καρδία» Αυτό νοσταλγεί μέρα και νύκτα η ψυχή μου και ικετεύω τον Θεό και όλους τους Αγίους του ουρανού και όλους εσάς, όσοι έχετε γνωρίσει την ταπείνωση του Χριστού: Προσευχηθείτε να έρθει σε εμένα το πνεύμα της χριστομιμήτου ταπεινώσεως, το οποίο ποθεί με δάκρυα η ψυχή μου.

Δέσποτα Πολυέλεε ,δώσε μας πνεύμα ταπεινώσεως, για να βρουν οι ψυχές μας ανάπαυση κοντά Σου.

Υπεραγία Μητέρα του Κυρίου ,ζήτησε, Ελεούσα , ταπεινωμένο πνεύμα για εμάς.

Έλκεται η ψυχή μου να δει τον Κύριο και διψά με ταπεινωση γι’Αυτόν , γιατί είναι ανάξια για τέτοιο μεγάλο αγαθό.

Η υπερηφάνεια εμποδίζει την ψυχή να μπει στο δρόμο της πίστεως. Στον άπιστο δίνω αυτή τη συμβουλή.Ας πει: «Κύριε, αν υπάρχεις, φώτισε με κα θα σε υπηρετήσω με όλη τη καρδιά μου και με όλη τη ψυχή μου.» Και ο Κύριος εξάπαντος θα φωτίσει μια τέτοια ταπεινή σκέψη και προθυμία για την υπηρεσία του Θεού.Δεν πρέπει όμως να λέγει: Αν υπάρχεις, τότε παίδεψε με» ,γιατί αν έρθει η τιμωρία , είναι δυνατό να με βρεις τη δύναμη να ευχαριστήσεις τον Θεό και να μετανοήσεις.

Κι όταν ο Κύριος σε φωτίσει, τότε θα αισθανθεί η ψυχή σου τον Κύριο,θα αισθανθεί πως ο Κύριος την συγχώρεσε και την αγαπά. Και θα το μάθεις με την πείρα σου και η χάρη του Αγίου Πνεύματος θα μαρτυρεί στην ψυχή τη σωτηρία και θα θέλεις να διακηρύσσεις σ’όλο τον κόσμο πόσο πολύ μας αγαπά ο Κύριος.

Ο Απόστολος Παύλος ,όσο δεν εγνώριζε τον Κύριο, Τον κατεδίωκε.Όταν όμως τον γνώρισε, τότε γύρισε σε όλη την οικουμένη κηρύττοντας τον Χριστό.

Για να σωθείς είναι ανάγκη να ταπεινωθείς. Γιατί τον υπερήφανο, και με τη βία να τον βάλεις στον παράδεισο, κι εκεί δεν θα βρει ανάπαυση, γιατί δεν θα είναι ικανοποιημένος και θα λέγει: «Γιατί δεν είμαι εγώ στην πρώτη θέση;» Αντίθετα, η ταπεινή ψυχή είναι γεμάτη αγάπη και δεν επιδιώκει πρωτεία, αλλά επιθυμεί για όλους το καλό και ευχαριστιέται με όλα.

Ο κενόδοξος ή φοβάται τους δαίμονες ή γίνεται όμοιος με αυτούς, Δεν πρέπει όμως να φοβόμαστε τους δαίμονες, αλλά πρέπει να φοβόμαστε την κενοδοξία και την υπερηφάνεια, γιατί προκαλούν την απώλεια της χάρης.

Όποιος συνομιλεί με τους δαίμονες, μολύνει το νου του. Όποιος όμως εμμένει στην προσευχή, έχει νου φωτισμένο από τον Κύριο.

Ο Κύριος μας αγαπά πολύ. Κι όμως εμείς πέφτουμε σε αμαρτίες,γιατί δεν έχομε ταπείνωση. Για να διαφυλάξεις τη ταπείνωση , πρέπει να νεκρώσεις τη σάρκα και να δεχτείς το Πνεύμα του Χριστού. Οι Άγιοι είχαν ισχυρό πόλεμο με τους δαίμονες κι ενίκησαν με την ταπείνωση, την προσευχή και τη νηστεία.

Όποιος ταπείνωσε τον εαυτό του ενίκησε τους εχθρούς.

απόσπασμα από το βιβλίο:

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

"Στα χρόνια μας ο πόνος αγιάζει τον άνθρωπο.Ο ανθρώπινος πόνος καλλιεργεί την ανθρώπινη ψυχή"