ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ

8 ΜΑΪΟΥ
Απολυτίκιο
«Αποστολε Χριστω τω Θεω ηγαπημενε, επιταχυνον ρυσαι λαον αναπολογητον· δεχεται σε προσπιπτοντα, ο επιπεσοντα τω στηθει καταδεξαμενος. Ον ικετευε Θεολογε, και επιμονον νεφος εθνων διασκεδασαι, αιτουμενος ημιν ειρηνην, και το μεγα ελεος»

Προσεχώς η ιστορία της αποστολής του Αγίου στην Εφεσο,γραμμένη από το μαθητή του Πρόχορο

Oι Απόστολοι έβαλον λαχνούς για να γνωρίσουν που έμμελε ο καθένας να πάει να κηρύξει το Ευαγγέλιο. Επεσε λοιπόν ο λαχνός ο Ιωάννης να πάει εις την Μικράν Ασία, η οποία ήταν γεμάτη είδωλα και όλη έκδοτη στην ελληνική πλάνη.Αυτό Λύπησε τον Απόστολο Ιωάννη και του έφερε αγωνία .Προσέκρουσε με το Θεό ,διότι δεν ήλπισε εξ ολοκλήρου στην ακαταμάχητη δύναμη του Θεού,γιαυτό οικονομήθη να πέσει σε πειρασμό γις να αφεθεί το άνθρωπινο σφάλμα του.Προλέγει λοιπόν ο Ιωάννης στο Πρόχορο την τρικυμία και το ναυάγιο που έμμελε να πάθουν..Και ότι μόνο ο Ιωάννης έχει να πειρασθεί στην θάλασσα σαράντα ημέρες.Και όταν εξεβράσθη ο Απόστολος στην Μαρμαρεώτην συνάντησε τον Πρόχορο εκεί που είχε πάει εκεί προηγουμένως από την Σελευκεια,όπου εξέβρασθη την πρώτη μέρα της τρικυμίας.Γι’αυτό όταν βρέθηκαν πάλι ζωντανοί εδοξασαν τον Θεόν που τους λύτρωσε από τον πειρασμό.
Επειτα πήγαν και οι δυο στην Εφεσο, όπου συναντούν γυναίκα ονομαζόμενη Ρωμάνα, αραβωνιασμένη με τον άρχοντα Πριβάτο , και γνωστή για την κακία της σε όλη τη Ρώμη.Αυτή παρέλαβε τον Μέγα Ιωάννη και Πρόχορο , και πίεζε αυτούς να δουλεύουν σε ένα δικό της λουτρό.Επειδή ο Ιωάννης άπειρος σ’αυτό το διακόνημα, έκανε λάθη και εκείνη τον συμπεριφερόταν με μεγάλη απανθρωπιά και κακία σαν να τους είχε εξαγορασμένους δούλους.Όθεν και είχε τον μεν Ιωάννη υπηρέτην στο να καίει το λουτρό, τον δεν Πρόχορο υπηρέτη εις το να χύνει το νερό στους λουομένους. Κατοίκουσε δε εντός του λουτρού άγριος δαίμονας,ο οποίος τρείς φορές το χρόνο συνήθιζε να πνίγει ένα νέο ή μια νέα. Ελαβε δε την αρχή και άδεια να ενεργεί τούτο το φόνο ο διάβολος ,διότι όταν εθεμελιώνετο το λουτρό εκείνο ,έπεισε ο μιαρός τους κτίζοντας να χώσουν ένα νέον και μια νέα μέσα στα θεμέλια , με σκοπό τάχα να αντιλαλεί και να εκβάλλει ήχον μεγάλο το λουτρό. Για το παραπάνω ο ανθρωποκτόνος ,έπνιγε εκεί συχνά τους ανθρώπους.
Μετά τρεις λοιπόν μήνες αφότου πήγαν στο λουτρό ο Ιωάννης και ο Πρόχορος, μπαίνοντας στο λουτρό να λουσθεί κάποιος Δόμνος, υιός του Διοσκορίδου του αφέντη της Ρωμάνας,επνίγει από του δαίμονος.Οθεν η μεν Ρωμάνα εθρήνει απαρηγόρητα δια το θάνατο του Δόμνου.Ο δε πατέρας του ,ο Διοσκορίδης ,μαθαίνοντας την ξαφνική είδηση του θανάτου του , ξαφνικά από την υπερβολική λύπη πέθανε. Παρεκάλει η Ρωμάνα την ψευδοθεά Αρτεμη να αναστήσει το Δόμνο,και τις σάρκες της κατέκοβε.Ο δε Ιωάννης ρωτούσε τον Πρόχορο για ποιά αιτία θρηνεί η Ρωμάνα.Μόλις τους είδε εκείνη να συνομιλούν ,επιασε τον Ιωάννη και τον συκοφαντούσε ,ότι είναι μάγος,και τον φοβεριζε ότι θα τον θανατώσει εαν δε ν μεταχειρισθεί κάθε τρόπο για να τον αναστήσει.Ετσι ο Αποστολος αναγκάσθηκε να κάνει προσευχήν.Και ω! Του θάυματος ανέστησε τον Δόμνο.Τούτο δε το θαύμα βλέποντας η Ρωμάνα έμεινε εκστστική και ονόμαζε τον Ιωάννη Θεόν και υιόν Θεού.Μετά εξομολογηθείσα καθαρώς τις αμαρτίες της,και ζητήσασα συγχωρεση για τις κακοπάθιες που είχε προξενήσει στον Απόστολο και στο μαθητή του,επίστευσε στον Χριστό ,και βαπτίσθηκε.Ανέστησε δε ο Ιωάννης μετά και τον πατέρα του Δομνου ,τον Διοσκορίδη,τον οποίον και εβάπτισε.Ομοίωςς εβάπτισε και τον Δόμνο και όσους παρευρίσκοντο εκεί.
Εδιωξε και το πονηρό πνεύμα που υπήρχε στο λουτρό.
synexizetai
Eπειδή δε οι Εβραίοι τελούσαν γιορτή αφιερωμένη στην ψευδοθεά Αρτεμη , ο απόστολος πήγε στη γιορτή και ανέβηκε στο τόπο όπου στεκόταν το ειδωλο της Αρτέμιδος.Οι όχλοι θώμωσαν και άρχισαν να λιθοβολούν, αλλά οι λίθοι δεν τον άγγιξαν καθόλου,χτύπησαν όμως το είδωλον και το συνέτριψαν σε λίγα λεπτά. Παρόλα αυτά δε θέλησαν να συνέλθουν.Βλέποντας τον απόστολο να διαλέγεται περί πίστεως ,πάλ τον λιθοβολούσαν.Οι λίθοι όμως πάλι γύριζαν πάνω τους και τους κατεπλήγωναν.Τότε ο θείος απόστολος έκανε στο Θεό προσευχή,και ώ του θαύματος ! έγινε σεισμός και βρασμός μέγας της γης από τον οποίο χάθηκαν 200 άνθρωποι.Βλέποντας τούτα οι υπόλοιποι μόλις μετά βίας εξεμέθυσαν από την μέθην και το σκότος της πλάνης και παρακαλούσαν τον απόστολο να ελεηθούν αυτοί και οι πεθαμενοι να αναστηθούν .Τότε αφου προσευχήθηκε ο απόστολος ,αμέσως όλοι αναστήθηκαν.Και επειδή πάλι έγινε βρασμος της γης, επρόσπεσαν όλοι στον απόστολο, και πιστεύσαντες στο Χριστό ,βαπτιστηκαν.Επειτα αφού ήρθε ο απόστολος σε τόπο ονομαζόμενο Τύχη ,θεράπευσε ένα παραλυτικό, ο οποίος ήταν κατάκοιτος 12 ολόκληρους χρόνους.
Επειδή δε πολλά και θαυμάσια γινόταν από τον απόστολο και η φήμη του έτρεχε παντού,τούτου χάριν βλέποντας αυτά ο δαίμονας που παρέμενε και κατοικούσε στο ναό της Αρτέμιδος, και γνωρίζοντας ότι θα διωχνόταν από εκεί δια του Ιωάννου,(εσχηματίσθη)πήρε το σχήμα υπαλλήλου στρατιώτου που κρατούσε στα χέρια του χαρτιά και έκλαιγε ότι δήθεν έφυγαν από κοντά του δύο δόκιμοι και εξαίρετοι μάγοι ,οι οποίοι έδόθησαν σ'αυτόν να τους φυλάει,και ότι έβαλαν αυτόν σε μεγάλο κίνδυνο για την φυγή τους.Τους'εδειχνε ένα δέμα με φλουριά ,το οποίο υποσχόταν να να δώσει σε εκείνους που θα έβρισκαν τους μάγους και θα τους θανατωναν.Όταν ακούσαν αυτά οι όχλοι κινήθηκαν εναντίον της οικίας του Διοσκορίδη,φοβερίζοντας τον ότι θα την κατακαύσουν εάν δε παρέδιδε στα χέρια τους τους μάγους. Ο δε ευλαβής Διοσκορίδης προτιμούσε να καεί παρά να προδώσει τους αποστόλους,οι οποίοι φάνηκαν ευεργέτες του. Ο δε μέγας Ιωάννης προγνωρίζοντας με την προορατική χάρη του Αγίου Πνέυματος,οτι αν ίσως παραδοθεί ,θα θαυματουργήσει πάλι και θα επιστρέψει πολλούς εις την ευσέβειαν,γιαυτό λοιπόν παρέδωσε τον εαυτό του και τον Πρόχορο σεαυτούς που τον ζητουσαν να τον κάνουν κακό .Και λοιπόν συρόμενοι από τους απίστους οι απόστολοι του Κυρίου,καθώς πηγαίναν στο ναό της Αρτέμιδος,προσεύχονταν να κρημνισθεί ο ναός, κανείς από τους ανθρώπουs να μη πάθει τίποτα.Και ώ του θαύματος ,αμέσως αυτό έγινε.Τότε ο μέγας απόστολος προστάξε το δαίμονα που κατοικούσε εκεί με αυτά τα λόγια:σε σένα λεγω τον ακάθαρτο δαίμονα.Ο δε δαίμονας απάντησε :τι θέλεις;και ο απόστολος ειπε, θέλω να ομολογήσεις φανερά ,από πόσους χρόνους κατοικείς εδώ, και αν συ είσαι αυτός ο οποίος εσήκωσες τόσο λαόν κατ' επάνω μας.Ο δε δαίμονας βιαζόμενος εφώναζε από διακοσίων σαρανταεννέα χρόνων κατοικώ εις τον ναό τούτο και εγώ είμαι εκείνος ο οποίος εκίνησα όλους κατ'επάνω σας. Τότε λέγει προς αυτόν ο Ιωάννης ,σε διατάσσω στο όνομα του Ιησού του Ναζωραίου,πλέον να μη κατοικήσεις στο τόπο τουτο. Και αμέσως βγήκε ο δαίμονας από την πόλη της Εφέσου. Οι δε Ελληνες βλέποντας αυτά φοβήθηκαν και τρόμαξαν οι περισσότεροι από αυτούς.Για όλα αυτά και επίστεψαν στον Κύριο.

από το Συναξάρι του Αγίου Νικοδείμου του Αγιορείτου