Σ΄ευχαριστώ , Χριστέ , πολύ που βάζεις μιαν ανατολή μετά από κάθε δύση...Bερίτης.

4/15/2009



Mυσταγωγών σου, Κύριε τους μαθητάς, εδίδασκες λέγων. ω φίλοι,οράτε , μηδεις υμας χωρίσει φόβος. ει γαρ πάσχω,αλλ'υπερ του κόσμου μη ουν σκανδαλιζεσθε εν εμοί, ου γαρ ήλθον διακονηθήναι,αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν μου λύτρον υπερ του κόσμου. ει ουν υμεις φίλοι μου εστε , εμέ μιμεισθε .ο θέλων πρώτος είναι, έστω έσχατος. ο δεσπότης ως ο διάκονος. μείνατε εν εμοί , ίνα βότρυν΄φέρητε .εγώ γαρ ειμι της ζωής η άμπελος

3 σχόλια:

Το είπε...

..Αγαπητή μοι Ζωή, να' ξερες ΠΟΣΟ με εκφράζει τούτο το πάντερπνο τροπάριο...!!
Να' χεις εσύ ο Στέλιος κι η καλή σου σύνολη οικογένεια Καλή Ανάσταση ολοσώματη.Αμήν!

hamomilaki Anthemis είπε...

Καλή Ανάσταση ΚΑΙ στις καρδιές μας :)

Ζωή είπε...

To αίμα του Αγίου Κυρίου μας που χύνεται σήμερα από τα τρυπημένα χέρια Του να μας στηρίξει και στη δική μας προσωπική σταύρωση ,ώστε να γευτούμε κι εμείς την χαρά τηα Αναστάσεως Του...

"Στα χρόνια μας ο πόνος αγιάζει τον άνθρωπο.Ο ανθρώπινος πόνος καλλιεργεί την ανθρώπινη ψυχή"