στα δίχτυα της γοητείας

ιλΕκτρικως γυφτΩς 22 Ιουνίου στις 5:50 μ.μ. ·

19 καὶ λέγει αὐτοῖς· δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων.

20 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ.

 στα δίχτυα της γοητείας

Τι ήταν αυτό το πολύ σημαντικό που είχε ο Χριστός κι αφήσαν οι ψαράδες σπίτια, δουλειές και οικογένειές να τον ακολουθήσουνε; Τι είναι αυτό το πολύ σημαντικό που έχει πάντα ο Χριστός και ελκύει αυτούς που τον ακολουθούνε; Ίχνη-δίχτυα κάθε φορά που οι άνθρωποι ακολουθούν τον Χριστό παρατούν-αφήνουν πίσω τους κι αυτά φανερώνουν αυτό το σημαντικό που τους τράβηξε κάθε φορά κοντά Του... Πρώτα οι απόστολοι και μετά κι άλλοι άνθρωποι αφήσανε πίσω τους σπίτια, αγαπημένους, βάρκες, καριέρες ,την ίδια τους την ζωή, γιατί δεν ήταν ούτε ο φόβος του κακού, ούτε και η ανταμοιβή του παραδείσου που τους έκανε να ακολουθήσουν τον Χριστό αλλά μία φωτιά που άναψε σ’αυτούς η γοητεία του Χριστού… Υπάρχουν κάποτε και σε εμάς και σε όλους τους ανθρώπους τέτοιες στιγμές πολύ σημαντικές που μας μαγνητίζει, έστω και λίγο, αυτήν η σπάνια γοητεία του Χριστού και τότε αφήνουμε κάτι .. Αυτή η γοητεία του Χριστού δεν έχει να κάνει με την γνωστή καταναγκαστική φιλήδονη γοητεία αυτού που τώρα θεωρείται στους ανθρώπους όμορφο και επιβλητικό.. Η γοητεία του Χριστού ζεσταίνει την καρδιά μετά ζεσταίνει και το σώμα και μετά σε αφήνει ελεύθερο …. Αυτό που λέγεται τώρα γοητεία έχει μια άλλη αφετηρία ,άλλη διαδρομή και άλλο σκοπό… Τώρα οι άνθρωποι εκπαιδεύονται να επιζητούν εκείνο το μικρό διπολικό- φόβο και εξασφάλιση- ή αντίστοιχα -πόνο και ηδονή- για να τρέφει το ένα το άλλο και να δημιουργείται έτσι μια τεχνητή γοητεία μια τεχνητή ζεστασιά από κάποιο σύστημα που επιβάλλεται [οικονομικό, κοινωνικό, θρησκευτικό ή άλλο σύστημα] Ο Χριστός ξέρει και δεν περιμένει από εμάς νάχουμε πάντοτε αυτήν την φλογερή ορμή των αποστόλων που για την αγάπη τα παράτησαν όλα… Ο Χριστός είναι ταπεινός και συνεχίζει ακόμη κι έτσι να αγαπάει πολύ το κάθε πλάσμα του, και συνεχίζει και πάλι να έρχεται εκεί στα καινούρια δίχτυα μας μήπως και τον δούμε κι έτσι πάμε κοντά του.. Αυτό που στο τέλος είναι πολύ σημαντικό στους ανθρώπους είναι να μπορέσουνε μέσα στις όποιες συνθήκες της ζωής τους λίγο να δούνε τον Χριστό λίγο να τον νοιώσουνε και τότε αυτή η ασύγκριτη γοητεία της παρουσίας του θ’ανάψει στους ανθρώπους την έντονη προσδοκία του Χριστού όπως στους αποστόλους……. Δεν μου αρέσει