Σ΄ευχαριστώ , Χριστέ , πολύ που βάζεις μιαν ανατολή μετά από κάθε δύση...Bερίτης.

9/19/2011

Ο καλός ο κακός και ο χαμένος [ Κυριακή Μετά την ύψωση]

 Ο καλός ο κακός και ο χαμένος [ Κυριακή Μετά την ύψωση]







Εἶπεν ὁ Κύριος· 34 ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι.-- Μάρκ. η΄ 34 – θ΄ 1











Δέν φθάνει κανείς στό ἄπειρο προσθέτοντας ἀριθμούς.—fr.Dumitru staniloae











Μετά την ύψωση του Χριστού ακολουθεί η ύψωση αυτών που τον ακολουθούνε



Ανεβαίνουνε κι αυτοί ψηλά σε σταυρούς όπως ο Κύριος τους κι έτσι λέγονται κι αυτοί χριστοί-χριστιανοί



αυτοί ακολουθούν τον Χριστό με κάθε κόστος γιατί δεν θέλουν να τον χάσουνε



αυτοί αποκαλούν τον Χριστό Κύριο γιατί είναι βασιλιάς και το βασιλικό του σκήπτρο είναι σταυρός και το παλάτι που πάει κάθε φορά για να ξεκουραστεί λέγεται Γολγοθάς.. εκεί που πέθανε μέσα σε πόνους για το χατήρι των ανθρώπων.



Γι’αυτό όταν θέλεις κάθε φορά να βρίσκεις τον Χριστό χρειάζεται πρώτα να βρίσκεις το παλάτι του αυτό



Όμως ο Χριστός ζητάει να τον ακολουθούμε γιατί ο Χριστός περπατάει, και αυτό το παλάτι-γολγοθάς χτίζεται έτσι κάθε φορά αλλού, όπου υπάρχει τόπος αυταπάρνησης, γι’αυτό και δεν μπορείς να το βρεις σε χάρτες με χαραγμένους τόπους ,δεν μπορείς να υπολογίσεις εκ των προτέρων με στοιχεία και αριθμούς που βρίσκεται … μόνο ένας σταυρός υπάρχει που κινείται και περπατάει και γίνεται αυτός κάθε φορά δείκτης για αυτούς που θέλουν να ακολουθήσουν που είναι κάθε φορά ο Κύριος..



κι ο σταυρός αυτός άλλοτε διαλέγει την ησυχία των ανθρώπων κι άλλοτε διαλέγει την φασαρία και τις φωνές τους.. άλλοτε βρίσκεται στο βλέμμα τους όταν κοιτιούνται κι άλλοτε στο κλείσιμο των ματιών, άλλοτε στην απουσία και στην μοναξιά κι άλλοτε στην τρυφερότητα.. πάντοτε όμως βρίσκεται σ’εκείνη την αγάπη που απαρνιέται τον εαυτό της, που αυτοπεριορίζεται για το χατήρι κάποιου .. μ’αυτήν την αγάπη,και τα στενότερα και τα ευτελέστερα μέρη της ζωής μας από φανεροί εχθροί γίνονται τόποι άγιοι επειδή φανερώνουνε τον Χριστό, αυτή την ζωή που νικάει την φθορά και τον θάνατο και που φανερώνεται και στα πιο απροσδόκητα μέρη της ζωής μας







όμως στην εποχή του GPS ποιός θάθελε, για το χατήρι της αυταπάρνησης, να πατήσει off και να σβύσει ηλεκτρονικούς χάρτες υψηλής ακριβείας με χαραγμένους δρόμους και τόπους που προβλέπουν και υπόσχονται μια πορεία ασφαλή και να ακολουθήσει ένα σταυρό που περπατάει από εδώ κι από κει;



Οι άνθρωποι τώρα μπορούν να αυτοπεριορίζονται όχι για να αγαπήσουν αλλά από φόβο, χάριν μιας υποσχόμενης ασφάλειας, μιας υποσχόμενης υγείας, μιας καριέρας, ενός υποσχόμενου παραδείσου.. γι’αυτό και την αυταπάρνηση που ζητάει ο Χριστός από όσους τον ακολουθούνε, την ερμηνεύουν τονίζοντας πάντοτε για εκείνον τον κακό εαυτό που πρέπει να σταυρωθεί μένοντας έτσι πάντοτε σ’αυτούς ένα σεβαστό υπόλοιπο καλού εαυτού με χαρίσματα για να το διαχειριστούν.. κι αυτός ο υπολογισμός τους, αυτό το υπόλοιπο είναι που δείχνει ότι στην ζωή τους αυτοπεριορισμό μπορεί να έχουνε όχι όμως επειδή αγαπούνε.. ακολουθούνε απλώς κάτι που μοιάζει με σταυρό αλλά δεν είναι—φτάνουν κι αυτοί σ’ένα τόπο ‘σαν γολγοθά’ που το μόνο που πονάει εκεί είναι η προσπάθεια καταξίωσης







και είναι και οι άλλοι. οι χαμένοι, που έχασαν τους εαυτούς τους ολόκληρους- αυτοπεριορίζοντας τόσο τον κακό όσο και τον καλό τους εαυτό μέχρι να γίνει ολόκληρος ένας χαμένος εαυτός-χάριν της αγάπης



αυτοί είναι άνθρωποι ελεύθεροι που δεν εξαρτώνται ούτε από την ζωή ούτε από τον θάνατο γιατί η έγνοια τους είναι πως να μικρύνουνε αυτοί για να μεγαλώσουν οι άλλοι—είναι αυτοί που κατά τον λόγο του αγ.Γρηγοριου του Παλαμά μετά θα χοροπηδούνε χωρίς σταματημό γιατί θα ναι δεξιά του Κυρίου και θα μπορούνε να τον βλέπουνε ασταμάτητα —







γκρεμός: ένας τόπος εγγυημένης επιτυχίας







18 σεπτεμβρίου μνήμη της αγ. Αριάδνης











Η Αγία Αριάδνη, έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Ανδριανού και Αντωνίου και έγινε χριστιανή στην πόλη Φρυγία. Δούλευε σαν δούλα στον ισχυρότερο από τους πρόκριτους της πόλης, τον Τέρτυλο. Όταν αυτός έμαθε ότι έγινε χριστιανή την πίεσε να επανέλθει στην ειδωλολατρία. Εκείνη όμως έμεινε πιστή στον Κύριο. Τότε την έδειραν σκληρά, της έγδαραν τις σάρκες της και εκείνη για να αποφύγει περισσότερες πιέσεις διέφυγε από το σπίτι του κυρίου της. Ενώ την καταδίωκαν έπεσε σε γκρεμό όπου και πέθανε






p.Silouanos
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

"Στα χρόνια μας ο πόνος αγιάζει τον άνθρωπο.Ο ανθρώπινος πόνος καλλιεργεί την ανθρώπινη ψυχή"