Σ΄ευχαριστώ , Χριστέ , πολύ που βάζεις μιαν ανατολή μετά από κάθε δύση...Bερίτης.

3/13/2011

----εικόνες made in Japan-[kυριακή της ορθοδοξίας-αναστήλωση των εικόνων]

----εικόνες made in Japan-[kυριακή της ορθοδοξίας-αναστήλωση των εικόνων]από τους ιλΕκτρικως γυφτΩς την Σάββατο, 12 Μαρτίου 2011 στις 9:47 μ.μ.



Κάθε άνθρωπος είναι μία εικόνα-------μοιάζει με τον θεό


όταν οι άλλοι γίνουν πολλοί σημαντικοί σε εμάς τότε εμείς επιθυμούμε την μορφή τους-την εικόνα τους.. κι αν την συναντήσουμε την φιλούμε με αγάπη ..

όταν στο φιλί μας αυτό μπορεί να υπάρξει από τον εικονιζόμενο απάντηση- ανταπόκριση άσχετα με το χρόνο η το χώρο που έζησε αυτός ο εικονιζόμενος τότε στην ορθοδοξία αυτό λέγεται προσκύνηση της εικόνας —



Πώς όμως μπορεί να προσκυνήσει κανείς τις εικόνες στους ναούς όταν φαίνεται ότι αυτοί οι εικονιζόμενοι αδιαφορούνε και δεν ανταποκρίνονται; όταν χιλιάδες άλλες εικόνες του θεού –made in Japan-τώρα κλαίνε ζώντας μια ανυπόφορη απειλή, μια αγωνία θανάτου; Με τι μπορεί να αχολείται τώρα ο θεός αφήνοντας παρατημένες αυτές τις εύθραυστες εικόνες του,παραδομένες σε ένα ανεξέλεγκτο κακό ;..πως μπορεί άνθρωποι μικροί kai μεγάλοι να συνθλίβονται, να πνίγονται, να καίγονται το ίδιο εύκολα όπως και τα άλογα ζώα,η τα άψυχα αντικείμενα, το ίδιο μαζικά και αδιαφοροποίητα;



Πως το φιλί να πάει τώρα σ’αυτόν που αναπαραστάνει η εικόνα όταν αυτός δεν γίνεται φανερός,όταν μοιάζει απών; πως η ορθοδοξία τολμά και γράφει για την σημερινή γιορτή .. ‘‘..λυτρώθηκες από τα χέρια των εχθρών σου…ο Κύριος βασιλεύει εν τω μέσω σου. δεν θα ξαναδείς πλέον κανένα κακό, και ειρήνη θα έχεις για πάντα’’[σύμβολο πίστεως Ζ οικουμενικής συνόδου]



Είναι δύσκολο όταν κανείς υποφέρει ο ίδιος, να προσκυνήσει μία εικόνα που αναπαριστά το τίποτα..όταν δεν υπάρχει μέσα από αυτήν την εικόνα κάποια συναναστροφή-μια ανταπόκριση με τον εικονιζόμενο… τότε η εικόνα είναι απλώς μια από τις πολλές γνωστές τεχνικές εικόνες που όλοι συνεχώς κοιτάζουμε στις οθόνες…μια απάτη που στέλνει εντυπώσεις-πληροφορίες από κάποιο μέρος που για εμάς δεν υπάρχει, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι αρκεί να έχεις την εικόνα κάποιου και τότε έχεις και τον ίδιο τον εικονιζόμενο-



τάχα ότι το είναι εξαντλείται στο φαίνεσθαι



Αν ο θεός μας έβλεπε κι εμάς σαν τέτοιες τεχνικές εικόνες,αν ο Γυιός του,ο Χριστός δεν γινόταν ένας από εμάς τότε αυτός ο θεός θα ήταν ένας σαδιστής σκατόγερος που θα περνούσε τον καιρό του στα σύννεφα ζαπάροντας την γη



Οι εικόνες της ιαπωνίας,οι άνθρωποί της, τώρα κλαίνε όπως κλαίνε μαζί τους και οι εικόνες της ορθοδοξίας..ο θεός της ορθοδοξίας μπορεί και ζωγραφίζεται με χρώματα, με γένια και μαλλιά και μάτια γιατί αυτός ο θεός έγινε άνθρωπος και παραμένει άνθρωπος για να μπορεί να υποφέρει μαζί μας ..



Αυτές οι χρυσές εικόνες των αγίων στους ναούς της ορθοδοξίας που μοιάζουν ακατάδεχτες μαρτυρούνε για έναν κόσμο χρυσό χωρίς λύπη που άρχισε να έρχεται μέσα από το αίμα και τα δάκρυα του Χριστού και των αγίων…και μέχρι οι άνθρωποι από εικόνες να αυξηθούν και γίνουν ότι είναι και αυτός ο ίδιος ο θεός -αθάνατοι, μέχρι τότε θα υπάρχουν εικόνες στη γη που θα κλαίνε







Από την βιογραφία του αγ.Σιλουανού του αθωνίτου



Στις αρχές του εικοστού αιώνα ο αγ.Σιλουανός ταξίδευε με το τραίνο στην Ρωσσία όταν σε κάποιο σταθμό δημιουργήθηκε μια αναστάτωση,ο κόσμος κατέβηκε και το τραίνο σταμάτησε εκεί για αρκετή ώρα---όταν οι συνεπιβάτες γύρισαν στις θέσεις βρήκαν τον γ.Σιλουανό στο κάθισμα—τότε με έκπληξη ένας από αυτούς τον ρώτησε πως αυτός ένας γέροντας μοναχός δεν κατέβηκε στον σταθμό όταν όλο το τραίνο είχε βουήξει για την εικόνα της θεοτόκου που βρισκόταν στο παρεκλήσι του σταθμού και δάκρυζε;—ο γ.Σιλουανός τότε απάντησε ότι αν και το είχε καταλάβει αυτό δεν κατέβηκε γιατί κάτι τέτοιο δεν χρειαζότανε στον ίδιο---[ γιατί αυτός είχε δει 19 χρονών με ίδια του τα μάτια,τα μάτια του ίδιου του Κυρίου και έτσι γνώρισε πως ο Κύριος αγαπά το πλάσμα του μέχρι θανάτου κι ότι θέλει πολύ να του δώσει την δική του αθάνατη ζωή, γιαυτό και ο αγ.Σιλουανός είχε γράψει μετά:







‘Γνωρίζω, Κύριε, πως αγαπάς το λαό Σου, αλλά οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την αγάπη Σου και θορυβούνται όλοι οι λαοί της γης και οι σκέψεις τους είναι σαν τα σύννεφα που τα παρασύρει ο άνεμος σε όλα τα μέρη.’ Αγ.Σιλουανός—

π.Σιλουανός Β.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

"Στα χρόνια μας ο πόνος αγιάζει τον άνθρωπο.Ο ανθρώπινος πόνος καλλιεργεί την ανθρώπινη ψυχή"