Η γλυκιά ψυχή και η καλημέρα του Θεού

Συγκινημένη σήμερα από μια γλυκια ψυχή που κουβαλάει το σταυρό της επάρατου νόσου ,συλλογίστηκα τις καθημερινές μας συμπεριφορές  κατά τη συνάντηση μας με άλλα πρόσωπα
  Πόσο εντυπωσιάζει ο άνθρωπος που λεπτυνόμενος από το χτύπημα ίσως μιας αρρώστιας  δίνει αξία στη πιο απλή στιγμή της ζωής του, συναντά και χαιρετάει τους άλλους με μια αγκαλιά αγάπης, σαν να ξέρει ότι μπορεί να μη τους ξαναδεί.... Κάνει τα πάντα να ευχαριστήσει τον άλλο, προκειμένου να επικοινωνήσει και να συνάψει αληθινές ζεστές σχέσεις γύρω του!
  Πόσο συγκινεί ο ευαισθητοποιημένος άνθρωπος ,ο ζεστός που δίνει αξία στην πιο απλή συνάντηση .!     Συναντά τον άλλο με αληθινό ενδιαφέρον με μια αγκαλιά , ευλογόντας το δώρο που δίνει η ζωή καθε στιγμή , τη χαρά να μοιράζει πλουσιοπάρωχα την καλημέρα του Θεού. Εκμεταλλευεται με λεπτοτητα την κάθε επαφή που φερνει η ημέρα. Δεν επαναπαύεται στις κλειστες ήδη υπάρχουσες φιλικές σχέσεις που έχει ,έχει χώρο να δώσει και σε άλλους .
  Πόσο αντίθετα θλιβερό και άσχημο είναι να   είναι καποιος κλεισμένος στο καβούκι του , στις κλίκες του  ,να τσιγκουνευεται να δώσει το χαμόγελο του ή το χαιρετισμό του στον άλλο .Πότε  από αδιαφορία ,πότε από μικροψυχία, πότε ανεπάρκεια ανάγκης σύνδεσμου με άλλους , πότε από κομπλεξικό φόβο της συνομιλίας με το άλλο φύλo  !   
Ας γίνουμε παλι αθώοι και αυθόρμητοι όπως τα παιδιά που φέρονται πιο ειλικρινά, χωρίς δεύτερες σκέψεις μιλούν και παίζουν με κάθε παιδί που θα συναντήσουν . Το φρέσκο και ζωντανό  της ηλικίας τους δίνει μια νότα αγάπης, εγκαρδιότητας και χαράς στη συνάντηση του με  άλλα  πρόσωπα , με μια άλλη εικόνα του Θεού..

Αλήθεια τέτοιοι άνθρωποι κοντά στον θάνατο , που έχουν μαλακώσει από κάποιο σταυρό , κάποιο σημαντικό πόνο ,ή αρρώστια μας δίνουν το καλύτερο μάθημα για το πως πρέπει να φερόμαστε εμείς που ζούμε το δώρο της ζωής!!!