Σ΄ευχαριστώ , Χριστέ , πολύ που βάζεις μιαν ανατολή μετά από κάθε δύση...Bερίτης.

9/07/2010

Εξήγηση για το πως μας αγαπά ο Θεός

Όπως ένας ερωτευμένος που περνά όλο τον καιρό του αναλογιζόμενος τη μακρινή του αγάπη ,έτσι και ο Θεός με σκέφτεται αιώνια , πριν ακόμα γεννηθώ.
Ο Θεός μας αγαπά ως ξεχωριστά πρόσωπα.
Καθένας από μας είναι αναντικατάστατος. Είμαστε όλοι μοναδικά συλλεκτικά κομμάτια , διότι ο θεός είναι ένας καλλιτέχνης που δεν επαναλαμβάνει και δεν αναπαράγει ποτέ τον εαυτό Του.
  Κι εμείς ποθούμε τον Θεό, νοσταλγούμε για Κείνον, από τη στιγμή που θα γεννηθούμε. Η ζωή για μας είναι εξορία από τον Θεό. Ο Θεός είναι αγάπη, κι εμείς που είμαστε πλασμένοι κατ' είκονα Του, είμαστε επίσης αγάπη.
Κάθε κύτταρο στο σώμας μας είναι αγάπη, φτιαγμένο για αγάπη, όπως και το σπυρί του θυμιάματος είναι φτιαγμένο για να καεί. Και ολόκληρη η ύπαρξη μας είναι έτοιμη να καεί σ'αυτή τη φωτιά.

5 σχόλια:

Ζωή είπε...

Καλησπέρα στους περαστικούς από το ιστοχώρο μου
Πόσο όμορφο και σταθερό αποκούμπι είναι να ξέρει η ανθρώπινη ψυχή ότι μέσα στις στεναχώριες της , στους πειρασμούς , στις αρρωστιες στις θλίψεις έχει το Θεό που την αναλογίζεται και την αγαπά με τον πόθο ενός ερωτευμένου.

Cranberry είπε...

Tί όμορφο κειμενάκι...!!!

Ζωή είπε...

Ευχαριστώ για το σχόλιο σου φίλε μου!

Γιώργος είπε...

Το θεμα είναι πότε θα βρούμε την θεληση να Τον πλησιάσουμε και να απαλαγούμε απο τα ηδονικά και χαρμεπής παθη μας.

Καλό σου βραδυ Ζωή.Πολύ καλό το μπλόγκς σου

Ζωή είπε...

Νυν καιρός σωτηρίας,νυν καιρός ευπρόσδεκτος:!
Πτώσεις και πάθη συνεχώς αναφύονται μέσα μας!
Με την μετάνοια και την εξομολόγηση όμως μπορούμε να τα πολεμούμε!
Αρκεί να μας βρει η στιγμή της αναχώρησης μας όρθιους...
ας το προσευχόμαστε...

"Στα χρόνια μας ο πόνος αγιάζει τον άνθρωπο.Ο ανθρώπινος πόνος καλλιεργεί την ανθρώπινη ψυχή"