ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΜΠΑΝΙΟ [γ κυριακη της σταυροπροσκυνησεως]

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΜΠΑΝΙΟ [γ κυριακη της σταυροπροσκυνησεως]Κοινοποίηση










ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΞΩ , ΧΕΙΜΩΝΑΣ MEΣΑ,…. ΚΙ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΠΡΩΙ, ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ, ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΠΡΗ ΑΜΜΟ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΔΙ ΣΤΗΝ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ ΜΕ ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΟΔΙΑ

ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΕΙΔΙΚΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ,ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

ΠΟΤΕ ΤΑ ΣΑΛΙΑ ΤΡΕΧΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ,ΠΟΤΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΜΕ, ΜΕ ΓΥΡΙΖΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΩ ΣΤΟ ΚΥΜΑ, ΜΑ ΜΗΝ ΠΝΙΓΩ..ΜΕΤΑ ΜΕ ΚΟΥΒΑΛΟΥΣΕ ΕΞΩ,ΜΕ ΣΚΟΥΠΙΖΕ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΦΕΥΓΑΜΕ ΜΕΤΑ….

ΜΕΤΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΕΤΡΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΕΚΕΙΝΟΥ, ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΓΩ ΚΥΤΤΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΣΚΕΠΗ ΤΗΣ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ, ΕΒΛΕΠΑ ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ NA ΣΤΕΛΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΣΤΗΣΑΝ ΕΚΕΙ.. ΣΑΝ ΜΙΑ ΚΕΡΑΙΑ ΠΟΥ ΕΚΠΕΜΠΕΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ‘ΑΝ ΘΕΣ ΞΑΝΑΚΑΤΕΒΑ ΕΔΩ ΚΑΤΩ’..ΜΕΤΑ ΘΥΜΩΝΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΟΥΝΑ ΜΑΖΙ..ΣΑΛΙΑ ΓΕΜΙΖΑΝΕ ΤΟΤΕ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΜΟΥ ΤΗΝ ΜΠΛΟΥΖΑ

ΕΝΑ ΠΡΩΙ,ΞΑΝΑ ΕΚΕΙ, ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ,ΕΝΑΣ ΨΗΛΟΣ ΜΕ ΑΣΠΡΑ ΦΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ, ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΑΠΑΛΑ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΝΕΡΟ, ΣΑΝ ΧΟΡΕΥΤΗΣ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΚΑΙ ΣΤΑΘΗΚΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ.. ΤΟΤΕ ΜΟΥ ΕΙΠΕ:’ΜΗΝ ΛΕΣ ΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ..ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙΣ’’ΚΑΙ ΑΝΟΙΞΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΑ ΑΣΠΡΑ ΤΟΥ ΦΤΕΡΑ ΣΑΝ ΑΓΚΑΛΙΑ, ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΣΤΕΦΑΝΙΟΥ ΓΙΑ ΣΤΕΨΗ ΗΡΩΑ

ΜΕΤΑ, ΕΓΩ ΓΥΡΝΩΝΤΑΣ ΑΡΓΑ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΤΟΝ ΑΝΗΜΠΟΡΟ ΜΟΥ ΣΒΕΡΚΟ ΚΥΤΤΩΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗΘΩΡΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΜΑΤΙΑ ΕΨΑΞΑ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΑΤΕΛΕΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΟ ΚΟΡΜΙ,ΓΙΑ ΕΝΑ ΥΣΤΕΡΗΜΑ,ΕΝΑΝ ΠΟΝΟ

ΤΟΤΕ ΑΥΤΟΣ ΒΟΥΒΑΘΗΚΕ, ΜΑΖΕΨΕ ΛΙΓΟ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΜΙΛΗΤΟΣ ΚΥΤΤΟΥΣΕ ΚΑΤΩ ΤΟ ΝΕΡΟ

ΜΕΤΑ ΣΗΚΩΣΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΑΠΟΡΙΑΣ, ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΕ ΜΑΚΡΙΑ ΦΩΝΑΖΟΝΤΑΣ:’ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΙΜΑΙ,ΜΗΝΥΤΗΣ,ΜΑΝΤΑΤΟΦΟΡΟΣ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟ

ΜΕΤΑ ΓΥΡΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΔΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΚΙ ΕΙΧΑΝ ΑΛΛΑΞΕΙ.. ΕΙΧΑΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΓΙΝΕΙ ΑΛΛΙΩΤΙΚΑ, ΠΙΟ ΝΕΑ,…ΜΕΤΑ,ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΠΑΛΙ, ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΜΑΤΩΝΟΥΝΕ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ,ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΜΗ…. ΣΑΝ ΝΑΧΑΝ ΤΡΥΠΗΘΕΙ ΑΠΟ ΚΑΡΦΙ..ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΗΤΑΝ ΙΔΙΑ

ΜΕΤΑ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΤΡΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.. ΚΥΤΤΩΤΝΤΑΣ ΤΟΤΕ ΠΑΛΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΗΣ ΕΙΔΑ ΞΑΝΑ ΠΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΣΤΗΣΕΙ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ..ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΤΕΤΟΙΟΙ ΣΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ ΤΟΝ ΘΕΟ—ΜΕ ΞΥΛΑ ΚΑΙ ΚΑΡΦΙΑ--—ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΚΙ ΑΠΕΙΛΟΥΝΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, ΠΛΗΓΩΝΟΝΤΑΣ ΑΛΛΟΥΣ, ΟΜΟΙΟΥΣ Μ’ΑΥΤΟΥΣ..,ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΤΣΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΑΥΤΟΝΑ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥ-- ΑΝ ΘΕΣ ΞΑΝΑΚΑΤΕΒΑ--.ΜΕΤΑ ΟΜΩΣ ΕΓΩ ΞΑΝΑ ΔΕΝ ΧΑΡΗΚΑ ΜΕ ΘΥΜΟ ΚΑΙ ΣΑΛΙΑ..ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑ ΕΙΔΑ ΠΩΣ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΑΥΤΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΦΥΓΕΙ..ΕΙΔΑ ΜΕΤΑ ΠΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΥΝΕ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ.. ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ ΞΑΝΑ META



π.Σιλουανος