Σ΄ευχαριστώ , Χριστέ , πολύ που βάζεις μιαν ανατολή μετά από κάθε δύση...Bερίτης.

1/15/2010

Πρότυπο αφοσίωσης

<< Ως το απογεγαλακτισμένο επι την μητέρα αυτού...>>
'Οπως το νήπιο που έχει μόλις απογαλακτίσει ,δηλαδή έχει σταματήσει το θηλασμό,έτσι νοιώθει και η ψυχή μου για τον Κύριο.
Μακάρι η ψυχή μας να ένοιωθε , την αφοσίωση, την αγάπη, την πίστη, το πόθο και την λαχτάρα που νοιώθει το νήπιο που έχει σταματήσει να θηλάζει από τους κρουνούς της αγάπης της μητέρας του.

Ψαλμός 130
Κύριε , ουχ υψώθη η καρδία μου,ουδέ εμετεωρίσθησαν οι οφθαλμοί μου,
ουδέ επορεύθην εν μεγάλοις, ουδέ εθαυμασίας υπερ εμέ.
ει μη εταπεινοφρόνουν,αλλά ύψωσα την ψυχήν μου ως το απογεγαλακτισμένον επί 
την μητέρα αυτού, ως ανταποδώσεις επί την ψυχήν μου.
ελπισάτω Ισραήλ επί τον Κύριον από του νυν και εως του αιώνος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

"Στα χρόνια μας ο πόνος αγιάζει τον άνθρωπο.Ο ανθρώπινος πόνος καλλιεργεί την ανθρώπινη ψυχή"